woensdag 27 februari 2013

The making of feuilleton……deel : Klaar, dus Feestje = Give Away :)

Zal ik jullie eens wat verklappen, Het project was gisteren al klaar. Echt waar om 3.00 uur s`nachts zat het laatste randje eraan en was de quilt wat mij betreft klaar. Waarom ik dat gisteren niet heb verteld?  Eigenlijk heel eenvoudig. Het blogbericht zou dan te lang zijn geworden. En in ons iniminililipeuterige huisje kon ik zo gauw niet een plek vinden om de quilt goed te fotograferen. Hele geldige redenen dus en dat geeft mij ook de kans om vandaag een feestje te bouwen. Dat doe je niet midden in de nacht toch.



Maar eerst het technische verhaal.

Men neme 8 stroken van 1 ½ x 42 inch geel. Als u er maar 6 stroken heeft is dat ook geen probleem , maar bij nader inzien leek het mij mooier om 8 stroken te nemen zodat ik het middennaadje ook mooi in het midden kon leggen. Bij 6 stroken worden de naadjes niet zo mooi verdeeld, maar het kan natuurlijk wel.

4 stroken dubbelvouwen en vanaf de gevouwen kant 12,75 inch afmeten. Alles wat meer is eraf snijden. Als het goed heeft u nu 4 stroken van 25 ½ inch. Zet 2 van deze  stroken aan elkaar vast. En zowaar, we hebben een strook van 50 inch. Herhaal dit met de andere 2 stroken. De ene strook van 50 inch zetten we aan de bovenkant, de andere aan de onderkant.

U heeft nu nog 4 stroken over van 1 ½ x 42 inch. Vouw ook deze dubbel en snij 13,25 vanaf de dubbelgevouwen kant. Als het goed is heeft u nu 4 stroken van 26,50 inch. Twee stroken aan elkaar zetten. En nog eens 2 stroken aan elkaar zetten. Deze stroken bevestigen we aan de zijkanten. En hoera…. dan is mijn quilt klaar. Wilt u een grotere quilt, dan kan er natuurlijk heel makkelijk nog een rand om. Nog groter, herhaal de stappen en maak er een kingsize bedquilt van. De techniek is hetzelfde, Zolang alles in proporties blijft komt het helemaal goed.

Met een gerust hart geef ik Het Project verder uit handen, ik heb er heel veel van geleerd. Ik hoop dat u ervan heeft genoten. Er zaten wat foutjes in de stof-berekeningen, het was, heel eerlijk waar moeilijker dan ik dacht en ik heb mij verkeken in de tijd die Het Project in beslag nam. Maar ik ben super blij met het resultaat en met al uw bemoedigende woorden, op Facebook, op Blogger, via email en in persoon.
 
 
Evy gaat het hele patroon nog keurig voor ons uitschrijven en als PDF op de website plaatsen.

Mij rest alleen vreugde dat ik een mooie quilt heb gemaakt en in die vreugde laat ik jullie natuurlijk graag delen.

Om in de sfeer te blijven van de effen stofjes verloten wij uit de reacties maar liefst 5 schattige Bella Solids Pakketjes. In ieder pakketje zitten 10 opeen lopende kleuren en de maat van de lapjes is 15 bij 55 cm. Uiteraard mogen de winnaars zelf hun favoriete kleur kiezen: geel, groen, rood, blauw, paars, enz)
 
 

Oh ja, om iedereen evenveel kans te geven tellen zowel de reacties op Facebook als op dit blog mee. Op vrijdagavond 20.00 uur maken wij de prijswinnaars bekend, alle tijd dus om uw reactie te plaatsen en mee te loten.

Mijn volgende project? Dat komt er vast aan, ik heb de smaak te pakken.
Nu alleen nog iets bedenken……..Eef...….???

 

Groetjes,
Petra

dinsdag 26 februari 2013

The making of feuilleton......deel "op een na laatste"

Het wordt hoog tijd voor een update van Het Project. Wel, het project heeft even stil gelegen maar is nu ineens in de afrondende fase.

Men neme 6 streepjesblokjes + 1 square in a square blokje met het gele middenstuk en naait deze aan elkaar. Eerst drie streepjesblokjes, dan het vierkantje in het vierkantje en dan weer drie streepjesblokjes. Pffff.....ik kan beter even een fotootje laten zien...

Zo dus.
 


Vervolgens spelden we de strook omgeklapt op de lap. En naaien deze delen aan elkaar.
Dit herhalen we aan de onderkant.




Nu gaan we verder met de zijkanten. Men neme wederom de 6 streepjesblokjes + 1 square in a square blokje met het gele middenstuk maar nu maken we aan de uiteinden een zwart blok van 6x6inch. Goed vastspelden, en wees niet te zuinig met de spelden. Het is inmiddels best een behoorlijk grote lap en verschuiven van de stof ligt op de loer.

Overigens kunt u rustig over de spelden heenroetsjen...correctie, rustig en langzaam heen naaien, daar kunnen ze tegen. Tenminste, als u hele dunne Flowerhead spelden gebruikt. Van gewone kopspelden gaat uw naaimachine wellicht heel verdrietig worden, zo verdrietig dat hij verdere dienst weigert en kaduk gaat.
 
 

De zijkanten zijn bevestigd, dan heeft u nu dit.... en is de quilt echt waar bijna klaar.
 
 
Het enige wat ik nu nog erbij maak is een smalle rand. Maar er zijn uitbreidingsmogelijkheden. Daarover morgen meer.

Hè, ik ben helemaal happy, bijna klaar......

Groetjes,
Petra

donderdag 21 februari 2013

Verwarrend...

De afgelopen dagen heb ik het erg druk gehad. Niet zozeer met de stofjes en hun belangengroeperingen maar met nadenken en nalezen van iets wat mij in de winkel enkele malen werd gevraagd. Ik ben ook niet veel opgeschoten met het project, dat houdt u even van mij tegoed. Ik moest eerst even uit mijn verwarring komen.

In een van mijn vorige blogjes heb ik geschreven dat de naadjes in een top naar een kant worden gestreken. Er zijn zo van die dingen die je voetstoots aanneemt. Oké naadjes naar een kant en oja, het liefst naar de donkerste kant.

En toen kwam er een bezoekster die zei... "nee hoor, helemaal niet nodig. Dat is iets van vroeger toen de tussenvulling nog van heel slechte kwaliteit was en het garen ook niet zo goed als nu. Toen was het wel noodzakelijk omdat toen de tussenvulling anders door de naadjes heen kwam."


Goed argument, gewoon openstrijken, geen probleem. Ik wilde net achterover leunen en verder gaan met de wekelijkse praatgroep van de moderne quiltstofjes toen er een andere bezoekster zei.... "echt niet, de quilt wordt door het open strijken van de naadjes zwakker. Niet doen hoor."

Pffff, wat was het nu......en tot overmaat van ramp deed een andere bezoekster nog een duit in het zakje...."strijken??? Waarom, dat is zo van de vorige eeuw. Helemaal niet nodig."

Wel over dat laatste kan ik heel kort zijn, de naadjes van een op de naaimachine gemaakte quilt moeten echt gestreken worden. Anders past het allemaal van geen kant. Dat heb ik persoonlijk uitgeprobeerd en gelooft u mij, het ziet er niet uit als de naadjes niet zijn uitgestreken.  

De dame die het strijken af wilde schaffen gaf grif toe dat zij het over patchen met de hand had. Ik heb daar geen ervaring mee, dus snelde ik naar mijn steun en toeverlaat.

Eef, hoe zit dat?

Wel, het is mij duidelijk, het antwoord is net zo simpel als doeltreffend... bij  het patchen met de hand is het enige dat telt uw eigen streven naar perfectie. Heeft u geen bezwaar tegen een kreukeltje of plooitje hier of daar, of een kleiner of schever naadje zus of zo, dan gewoon niet strijken. Heeft u daar wel moeite mee, boutje erop en klaar is Kees.
 
 
Oh wacht, Kees is nog niet klaar. Als u met de hand patcht is het niet de bedoeling ieder naadje direct te strijken. Het is dan beter om pas na voltooiing van een heel blok of zelfs pas na voltooiing van (deel van) de quilt te strijken. Dat heeft te maken met het feit dat je bij het patchen met de hand de naden niet plat vast naait maar juist door de naadtoeslag heen steekt.

Oké dat is duidelijk , maar hoe zit het met die naadjes naar een kant?

Wederom kreeg ik een helder antwoord. Tenzij het niet anders kan is het echt de bedoeling dat de naadjes naar een kant worden gestreken. Duidelijk, maar waarom?

Omdat je anders veel moeilijker (en soms zelfs gewoon niet) de puntjes mooi op elkaar krijgt. Als de naadjes openliggen heb je geen ruggetjes die tegen elkaar stoten / liggen, en zonder ruggetjes schuift de stof altijd aan een kant iets, (logisch, stof blijft niet liggen in het luchtledige maar rust tegen de buurman) resultaat... puntjes komen niet mooi precies op elkaar.

 
 Goed argument.

Hoe zit het met die tussenvulling eigenlijk? Is die zoveel beter dat hij inderdaad niet meer tussen een open gestreken naadje heen piept?

Evy wist het niet.....het zou heel goed kunnen. Of niet, vraag het mij over 20 jaar nog eens. 
Dan heeft die kwalitatief betere tussenvulling van nu de tijd gehad om zich te bewijzen en weten we hoe die tussenvulling zich na een mooi werkzaam leven heeft gehouden. De tussenvulling die Evy 20 jaar geleden gebruikte wilde in ieder geval na een aantal jaren overal tussenuit piepen :)

Maar een ding is echt wel waar, een open gestreken naadje is kwetsbaarder dan een naad die naar een kant wordt gestreken. Een open gestreken naad trek je makkelijker kapot.
 

Goed argument. Mijn conclusie is na alles aangehoord, gelezen en uitgeprobeerd te hebben. Naadjes naar een kant, en strijkijzertje af en toe toch maar op dat kreukeltje zetten -:) Uiteindelijk wil ik toch graag na al mijn geploeter een zo mooi mogelijk quiltje hebben dat ook nog eens zo lang mogelijk meegaat!
 
Eind conclusie ... doe zoals het voor jou goed voelt. Plezier hebben in het quilten is en blijft het aller belangrijkst!
 
 
 
Groetjes,
Petra

 

maandag 18 februari 2013

Dagje uit... alla Petra :)

Vanmorgen in alle vroegte liep de wekker af. Ik besloot om niet te reageren, wekkertje was vast vergeten dat het zondag was. Wekkertje bleef wekkeren, heel irritant. Met een fikse knal legde ik het wekkertje het zwijgen op. Ineens realiseerde ik mij dat er twee wekkertjes waren, van mijn andere zijde klonk ook geluid.


Peet, peet, peeeeeeet. Met een fikse.... oh nee, toch maar niet, wekkertjes die luisteren naar de naam Evy geef ik echt geen fikse knal, ik zou niet durven. Traag drong het tot mij door dat ik geacht werd om op te staan, we hadden afgesproken om naar de handwerkbeurs te gaan met Elly. Ik had daar de hele week al heel veel zin in dus met frisse moed stapte ik mijn bed uit en verheugde mij op een gezellige dag.

Ze hebben daar toch wel te eten hè, informeerde ik veiligheidshalve nog even bij Evy. Mijn vraag werd positief beantwoord. Gerustgesteld stapte wij in de auto, haalde Elly op en gingen op weg naar Zwolle.

Er wonen er wel een beetje typische mensen in de buurt van de IJsselhallen. Ze geven daar hun lantaarnpalen gebreide jasjes aan.

 
Het was heel leuk nu eens aan de andere kant van de stand te staan en rustig naar al het moois wat er te koop was te kunnen kijken. En er was heel veel te zien, prachtige stands met mooie quilts en quiltstoffen, maar daar kwam ik niet voor, stofjes genoeg zou je zo zeggen.

Met verbijstering zag ik Evy echter de portemonnee trekken voor... je gelooft het niet... stofjes. Ik beet heel hard op mijn lip, want ik weet best wel dat je nooit iets moet vragen over stof aankopen, ik beet nog wat harder en voor ik mijn lip finaal kapot beet vloog het eruit... Eef, je hebt een winkel vol...waarom???. Evy wierp mij de meewarige blik toe. Deze heb ik niet en waarom, omdat ik ze mooi vind, daarom. Oké, ik snap het, ik zeg al niks meer.

 
Eef , Elly, ik wil eten, ik heb honger. Je zou zeggen een normale opmerking... honger, eten, kom op zeg, die stands staan er zo ook nog wel hoor. Ik weet het niet helemaal zeker maar ik meende zomaar 2 meewarige blikken te zien. Maar zodra het om mijn innerlijke mens gaat ben ik onverbiddelijk, ik wil eten en ik wil het nu.



Na een broodje, en nog een broodje en de helft van Evy haar broodje was ik voldoende gesterkt om verder te gaan. Want ik wilde wel ook wat aankopen doen. Geen stofjes, ik ben volkomen tevreden met ons winkeltje vol. Nee, ik wilde sokkenwol. Elly is zo lief om voor mij sokken te breien, ik heb er al heel veel, en op de handwerkbeurs verkopen ze sokkenwol, voor nog meer lekkere sokken. Ik heb heel veel bollen wol gekocht en een beertje van het Kika kinderfonds.

 
Tevreden met mijn aankopen en na nog wat rondkeken te hebben kreeg ik dorst.

Eef, Elly, ik heb dorst, ik wil drinken. De meewarige blikken negerend liep ik naar de cateringplek en bestelde wat te drinken. De dames waren inmiddels aangeschoven bij bekenden en de aankopen over en weer werden goedkeurend bekeken.

Voor we het wisten was het 4 uur, sluitingstijd.

Eef, heb je al bedacht waar we gaan eten?

We hebben de dag afgesloten met een heerlijk etentje in een restaurantje in Putten. Al met al een geslaagde dag, vol inspiratie en met heerlijk eten -:)


Groetjes,
Petra

zaterdag 16 februari 2013

The making of... feuilleton... kunst en vliegwerk

Herinnert u zich nog dat je op weg naar de top onderweg niet moet vergeten te genieten van de wandeling? Ik geniet er zesdubbel van. Ik ken inmiddels ieder hobbeltje, keitje en kuiltje.

Zo wordt de quilt steeds groter, en verbazingwekkend, onhandelbaarder. Ik ben al geswitched van de leuke strijkmap naar de echte strijkplank en ik heb het ministrijkijzertje ook al in de ban gedaan. Nee, ik ben nu in de weer met ons robuuste huishoudstrijkmachine. En kleine tip, dat ding kan het beste op niet stomen staan. Daarmee duw je de stof mogelijk uit model. Beter van niet dus

Maar al met al, hetgaat echt steeds beter. De zijkanten heb ik er vanavond ook aangezet. Hoe...

Wel , door aan de 2 strips gele vierkantjes te maken. Gele vierkantjes van 3 1/4 x 3 1/4. En wellicht ten overvloede, let er goed op dat de naadjes de goede kant op worden gestreken zodat ze tegenovergesteld liggen aan de grote lap waar we ze aan gaan zetten.
 
  
Dat aanzetten behoeft nog enige uitleg. De lap wordt steeds zwaarder. En eigenwijzer, hij gaat zijn eigen weggetje. Resultaat.... aan de bovenkant komt een keurige kwart inch naad, aan de onderkant loopt de stof weg. Resultaat......een gat.

Evy ....helppppp, er zit een gat in mijn lap. Met wat kunst en vliegwerk is een en ander hersteld en wederom kreeg ik een goede tip. Hou de stof ook aan de andere kant iets omhoog zodat het niet kan trekken. Soms kan het zo simpel zijn. De tweede rand zat er in no time aan, helemaal goed, zonder uithalen. Ik ben best trots op het resultaat tot nu toe.
 
 
Het einde komt in zicht. U haalt opgelucht adem?...  Zou ik nog niet doen want de volgende stap wordt de meest bewerkelijke. Met alle ervaring doe ik tot nu toe heb opgedaan kijk ik er vol vertrouwen naar uit. Hoewel, even moed verzamelen....


Wordt vervolgd...

Groetjes,
Petra

donderdag 14 februari 2013

The making of... feuilleton... smokkelen

Inspiratie, inspiratie, ik krijg er heel veel van door alle prachtige quilts in wording die dagelijks de revue passeren. Liet ik u gisteren al twee heel verschillende Antique Samplers zien, vandaag was er weer zo'n tegengesteld prachtigs te bewonderen.

Op de Bee "steekje terug" werden 2 Emma's in wording geshowd.

Een prachtige ster in je tegemoet stralende kleuren van Ellie S en de klassieke tegenhanger van Marijke de K die gekozen heeft voor prachtige reproductie stoffen.

  
En of dat dan nog niet genoeg is worden mijn oogjes ook nog eens verwend door de meeslepende wervelwind van Hennie. 


En als klap op de vuurpijl een prachtige kleurrijke Dear Jane van Bernadette.


Toen wij naar huis reden was mijn hoofd er vol van, ik moest en zou verder met het project , ik zat weer vol inspiratie.

Snel begroette ik Monkey, liet het aan Evy over om de kliko buiten te zetten en zette mij achter de naaimachine.

Drie stroken aan elkaar zetten... dat kan ik inmiddels heel goed. En u ziet het heel goed dat die stroken zijn dubbelgevouwen. De bedoeling is namelijk dat de stroken 33,5 inch worden, en zo'n grote meetlat hebben we niet. De stroken dus dubbelvouwen en snijden op 16,75 inch.

 
Ik ben een enorme nitwit op quiltgebied.... neemt u het maar rustig van mij aan. Gewoon zomaar ten overvloede wil ik daarom even opmerken dat u meet vanaf de gevouwen kant en niet vanaf de open zijkanten.....ja, echt waar ik ben een nitwit, ik had 2 stukjes van 16,75 inch in plaats van een mooi lang stuk van 33,5 inch. Dat gaat u niet overkomen...

De strook aan elkaar gezet, dat kan ik inmiddels heel goed, gesneden op 33,5 inch, kan ik inmiddels ook heel goed, en dan keurig op maat vastspelden aan de grote lap. Kan ik inmiddels... help het past niet, de strook is te kort. Evy, helpppppp

Evy keek eens, Tsja, komt een kwart inchje tekort. Ik berustte in mijn lot, oké ik doe het opnieuw, maak ik de strip wat langer.

Na een lange uitleg begreep ik dat dit niet kon. De buitenste rand moet altijd precies op maat zijn anders gaat de volgende rand niet passen. Wanhopig bekeek ik het project. Alles opnieuw???

We gaan smokkelen. In alle ernst zei ze het, we gaan smokkelen. De overgang was mij te groot, van een niet helemaal passend stripje naar criminele activiteiten... razendsnel pasten mijn hersentjes zich aan. Ik sprak sussend Evy toe. Nee joh, dat is echt niet nodig. En daarbij, het is wel een beetje achterhaald hoor, smokkelen, gaan we niet doen..

Een meewarige blik trof mij. We gaan smokkelen met de stof .... oh oké.

Het schijnt zo te zijn dat als je een iniminililipietepeurig kwart inchje tekort hebt in je strip je dit weg kunt smokkelen door de uiteinden gelijk aan elkaar vast te spelden en het kleine kwart inchje tekort dan kunt verdelen over de rest van de strip.

Zo gezegd, zo gedaan. En wonder boven wonder, het werkt. De bovenste strip zit eraan, op maat. Nu de onderste strip op dezelfde manier bevestigen. We zijn weer wat verder.


De zijstrippen behoeven een extra stap. Voor de oplettende lezer is die waarschijnlijk al duidelijk......ja inderdaad, daar moet eerst een hoekblokje aangezet worden.

Hoe dat precies verder in zijn werk gaat.... ik leg het morgen uit.

Nu ga ik eerst even dromen. Dromen van al die fantastische quilts die ik dagelijks mag aanschouwen.
 
Groetjes,
Petra
 

dinsdag 12 februari 2013

The making of … feuilleton ... Radiostilte

Wat was het oordovend stil hè, ik kreeg er zelf pijn aan mijn oren van. Een gedwongen stilte helaas. Onze website had wat vreemde bezoekers gehad. Absoluut geen quiltsters, integendeel. Quiltsters doen geen vervelende dingen met websites. Die lezen juist graag de sites en kijken naar de mooie foto's van quilts.

De bezoekers van gisteren hadden echter snode plannen, zij toverden zomaar onze mooie pagina weg en zetten er een raar zwart plaatje op. Kortom, de site was gehacked en uit voorzorg zetten wij dan alles uit en bellen onze webmaster. Die zorgt dat alles weer mooi wordt en kijkt of de nare bezoekers geen vreemde dingen verder hebben uitgespookt. Pas als alles weer helemaal in orde is en natuurlijk ook de beveiliging weer tip top in orde is zet hij de boel weer aan.

In de tussentijd doen wij helemaal niets, wij bloggen niet, facebooken niet, emailen niet, we wachten gewoon rustig af tot het sein, alles veilig, wordt gegeven. En gelukkig was dat al vrij snel weer het geval. Prima webmaster.

In de tussentijd zou je denken is HET project wel klaar. Niet bloggen of anderszins op toetsenbordjes rammelen, tijd te over om verder te gaan. Je zou het zomaar denken maar niets is minder waar. Door al het gedoe ben ik eigenlijk niet veel verder gekomen. Een quiltdipje zeg maar. De meeste mensen hebben daar wel eens last van,na een jaartje of 6.

Ik heb dat wat sneller maar het is ook sneller weer over. Ik heb daar een goede remedie voor. Ik schuif even aan bij een club of Bee en wordt gelijk weer geïnspireerd.

Bijvoorbeeld door de Antique Sampler van Anita. Heel eigentijds in prachtige kleuren


Is dit niet schitterend, dan krijg je er toch gelijk weer zin in.

En wat dacht u van dit zelfde patroon, maar dan in heel andere kleuren, de Antique sampler van Marja. Inspiratie volop.
 
 

Dus met gezwinde spoed gaan we verder. Weet u nog die strips die wij hebben gemaakt. Nee...geeft niet, ik herhaal gewoon even.

Weet u nog die stroken paars, zwart en rood van 1 1/2 bij 42 inch ? De maat van de rode en paarse strip klopt .... de zwarte strip moet echter 1/14 inch zijn, deze dus nog even op maat snijden. (1/4 inch eraf dus)

Die strips dus, daar gaan we er nog een paar van maken, maar let op, niet van dezelfde maat

We gaan 4 strips maken. Men neme 1 strook paars, 1 strook rood en 1 strook zwart van de hierboven genoemde maat. Met een kwart inch naadtoeslag aan elkaar naaien (zwart in het midden) en dat 3 keer herhalen. Met drie nieuwe stroken natuurlijk.

U heeft nu 4 strips van 42 inch , dat is te lang. Die gaan we op maat maken. Maar niet meer vandaag. Morgen verder. 

Er is een oud gezegde. Op weg naar de top moet je niet vergeten van de wandeling te genieten. En er is zoveel moois voor mij onderweg te zien -:)

Morgen ga ik natuurlijk ook de foto's laten zien hoe de strips worden gemaakt en hoe we ze aan het middenstuk bevestigen. Dat kan echt pas morgen, ik moet het zelf namelijk nog even doen -:)
 
 

Groetjes,
Petra

zondag 10 februari 2013

Voor alles is een tijd...

Morgen gaan we weer verder -:)

 
Groetjes,
Petra

The making of …..feuilleton ….een ezel….

Stoot zich in het algemeen niet tweemaal aan dezelfde steen. En daarmee is gelijk bewezen dat ik geen ezel ben. Toch wel weer een fijne constatering. Ik begon mij namelijk al een beetje zorgen te maken. Herinnert u zich nog de strips om het eerste blok, ja juist die waarin ik een strip verkeerd om had vastgemaakt. Ik kwam daar achter bij het nemen van de foto voor het blog. En nam mij vast voor beter op te letten.

Wel ik kan nu ook met zekerheid zeggen dat een gewaarschuwd mens absoluut niet voor 2 telt.
Vanavond was ik helemaal in de mood om verder te gaan met HET project. De zijrijen konden bevestigd worden. Eigenlijk is dat helemaal hetzelfde als de boven en onderrij met een klein verschilletje. Aan de uiteindes voegen we een zwart vierkantje van 6 bij 6 inch toe. U heeft gesneden vierkantjes van 6.5 bij 6.5 inch, daar moet even een half inchje vanaf worden gehaald. Dan klopt het weer.  
 
Wonder boven wonder ging het allemaal rap en voor ik het wist zat het in elkaar. Dat geeft de burger moed dus besloot ik direct de zijranden aan het middenblok te bevestigen. Vrolijk fluitend spelde ik de lappen, want dat zijn het inmiddels wel. aan elkaar vast. Ruggetjes tegen elkaar, en roetsj onder het machientje. Mooi. Volgende stap, 2de zijrij bevestigen, zelfde verhaal, strijken en het moment suprême…de foto voor het blog.
 
Evy kijkt dan altijd goedkeurend toe, dat heb ik toch maar mooi weer gefikst…..oh neeee he….
Ik schrok mij het apezuur, wat een vreemde uitdrukking is dat trouwens. Die zoek ik zo nog even op.
Wat is er…?
Je hebt de rand er verkeerd om aan gezet. Verbijsterd keek ik naar het mooie plaatje wat voor mij lag en Evy had, heel frustrerend, weer gelijk. Moedeloos bekeek ik het geheel, weer achteruitnaaien…

Gelukkig was Evy zo lief om aan te bieden het achteruitnaaien even voor haar rekening te nemen en ik begon opnieuw de zijrij te bevestigen. Een ding is zeker, oefening baart kunst. Dit keer ging het allemaal goed en ja hoor, HET project is weer een stukje verder.
Wordt vervolgd

 Groetjes,Petra

zaterdag 9 februari 2013

The making off.....feuilleton ....goeie vraag

Zo door de loop van de dag komen er heel wat bezoeksters langs die informeren naar de stand van HET project. Heel gezellig en het is heel leuk om te merken dat er massaal wordt meegelezen.

Er worden ook vragen gesteld....
 
Hoe gaat het met nek en schouders?
Goede vraag, weer helemaal prima gelukkig. Een in hoogte verstelbare stoel doet wonderen

Kan iedereen deze quilt maken?
Goede vraag, in principe ja, maar ik heb natuurlijk wel Evy die iedere stap begeleidt, en nee, die is niet te leen. Maar ook zonder Evy zou het moeten lukken. Een beetje inzicht in de naaimachine is wel meegenomen.

Waarom gebruik je geen paper piece papier?
Goede vraag, ... wat is dat? Evy wist het, heel dun papier wat makkelijker wegscheurt. Zeer verbaasd vroeg ik mij af waarom ik dat niet had. Het onthutsende antwoord. Omdat het bijna op is en het even duurt voor we nieuw binnenkrijgen. Mij werd verzekerd dat zodra er een nieuwe voorraad binnen was ik het ook kreeg.... pfffff, mijn streepjesblokjes zijn al bijna klaar hoor...

Waarom heb je kozen voor effen stoffen?
Goede vraag, om 2 redenen. Het maken van een quilt in Amish kleuren sprak mij zeer aan. Maar er is nog een reden. Effen stoffen zijn door en door geverfd, dat betekent dat je niet op hoeft te letten of je wel de goede kanten van de stof op elkaar naait. Maakt niet uit, altijd goed. Ik ben niet zo goed in multitasken en hoe minder dingen waar ik op hoef te letten, hoe beter.

Welk ander geel latje gebruik je nog meer?
Goede vraag , een "add a quarter liniaaltje". Dat is een klein liniaaltje met een opstaand randje. En heel slim, dat opstaande randje is precies een kwart inch breed. Als je zoals bij onze streepjesblokjes het opstaande randje tegen de kaart aanlegt kun je precies een kwart inch naadtoeslag afmeten en het overtollige wegsnijden. Heel handig. 



Vanavond heb ik het mij makkelijk gemaakt. Ik heb 4 streepjesblokjes gepakt en deze aan elkaar genaaid. Vervolgens heb ik deze aan de onderkant van het blok genaaid......ja klopt, precies hetzelfde als gisteren. Morgen gaan we de zijkanten bevestigen. Hoe? Morgen verder. HET project begint gestaag te vorderen, maar alles op zijn tijd. Het komt allemaal goed -:)
 
 
 
Hoe lang duurt het nog voor de quilt klaar is?
Geen Goede Vraag! :)



Groetjes,
Petra

 

vrijdag 8 februari 2013

The making of... latjes

Peet, je vertelt onzin, je maakt mensen in de war.
Het zal je maar gezegd worden. Zwaar beledigd informeerde ik waar die onzin uit bestond.
Je noemt alles gele latjes en paarse streepjes, zo heten die dingen niet.

Het is geel en paars, het zijn latjes en streepjes, wat is daar onduidelijk aan? Een diepe zucht viel mij ten deel, en een resoluut... geef mij je I-pad eens, ik leg zelf wel uit wat jij zo cryptisch omschrijft als gele latjes en paarse streepjes.

Lieve lezers.

Petra omschrijft alles zeer cryptisch, niet altijd echt duidelijk
 
Het gele latje is een gereedschapje waarmee je een exacte kwart inch vanaf je naald afmeet.
 
Het paarse stripje is het hulpstukje , de geleider, waarmee je die kwart inch zichtbaar maakt op je naaimachine. Heel handig om exact een kwart inch te naaien zonder dat je hoeft te turen op je kwart inch voetje.
 
Bij het gebruik van een kwart inch voetje gebeurt het meten pas heel dicht bij de naald waardoor er, als er een correctie nodig is, meteen een hele scherpe correctie gemaakt moet worden. Het gebruik van de paarse strip (waarbij je de stof al heel vroeg rustig langs kunt laten lopen) zorgt ervoor dat je veel meer ontspannen aan het naaien bent. Als groot bijkomend voordeel is het resultaat gelijkmatiger en daardoor ook veel preciezer.

Het gele latje heet niet echt geel latje. het heeft een normale naam. Sewing machine seam guide

En de paarse streepjes heten gewoon Sewing Edge

Dus als Petra u het gele latje en de paarse streepjes aanraadt, dan bedoelt ze die handige hulpstukjes.

Groetjes
Evy

Pfffff, wat een namen. Die ga ik echt niet onthouden hoor. Het is geel en paars, het zijn latjes en streepjes.....

Morgen ga ik verder met HET project. En oh ja, daar gebruik ik een ander geel latje voor. Ik leg het wel uit, morgen...
 
 
Groetjes
Petra

 

 

 

woensdag 6 februari 2013

Even iets anders...

Ik lees heel veel Blogs en Facebook pagina's. Zo s' avonds laat, als ik heerlijk in mijn luie stoel hang, Monkey in haar mandje, Evy aan het handwerken... een fijne afsluiting van de dag. Maar, ik hoor u denken, mijn paranormaal dinges hoort dat, daar leest u bijna nooit iets over.

Dat klopt. U leest daar bijna nooit iets over. Ik heb daar een goede reden voor. Ik vind ieder Blog super. Iedereen die op regelmatige basis anderen laat meegenieten van wat er zoal wordt gemaakt, hoe zij in het leven staan, chapeau!

Door het ene Blog wel te vermelden en het andere niet doe ik bloggers te kort. Ze allemaal  vermelden... Pffff, heeft u een maandje of 6?

Maar voor het eerst wil ik hier een uitzondering op maken. Voor een blog wat ik niet eerder had gelezen, waar ik toevallig op terecht kwam en wat helemaal niets te maken heeft met quilten.

Iedereen die dit blog wat langer leest weet dat ik een sterke hang heb naar nostalgie. Niet omdat het vroeger allemaal zoveel beter was, maar omdat het zoveel eenvoudiger was.
 
 
Neem 1965, ik was 6 jaar oud, liep samen met mijn oudere broertjes naar de lagere school met een stuiver in mijn hand. Op de hoek van onze straat was een sigarenwinkeltje. En de dame die dat winkeltje runde werd Impie genoemd. Zo heette zij niet, ze was, en natuurlijk wist ik dat pas veel later, een beetje simpel. Als kinderen stonden wij er helemaal niet bij stil dat die mevrouw anders was. We zagen het zelfs niet. Want wij hadden maar 1 interesse, onze stuiver omwisselen voor snoepjes. Zo eenvoudig was het, mensen die een beetje anders waren maakten gewoon deel uit van de maatschappij. Er werd niet omzichtig van alles uitgelegd. Impie was Impie en zij hoorde gewoon in ons leventje. En voor zover ik mij herriner was Impie heel gelukkig in dat kleine sigarenwinkeltje.

Het leven was eenvoudiger. Hoe was het leven dan nog langer geleden?

Wel, dat wordt op een heerlijke manier beschreven door Plonia en Anne Marie. Ik ken beidde dames niet. Maar ik heb genoten van het Blog. Ik heb zo genoten van dit Blog dat ik zelfs op hun heb gestemd voor -De Geschiedenis Online Prijs -


Oordeelt uzelf en als u net zo enthousiast bent als ik, stemmen mag -:)

Heel veel nostalgisch plezier!
 
Groetjes,
Petra

 

 

 

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...