Dus voor
nu tussendoor.
Wist u
dat.....?
Quiltblokken
namen hebben, gewoon net als u en ik, een naam. Ik heb mij er een beetje in
verdiept en het is top. Mijn fantasie draait overuren. Oh ja, mijn fantasie
heeft een Nederlandstalige inslag. Die kent geen Engels, gebrekje van mijn
fantasie maar ik moet het er maar mee doen. En dat is maar goed ook....kijk
maar wat het brengt.
De
Nederlandse puzzel.
(The Dutchman’s Puzzle)
De
molenwieken draaien in het rond, het graan wordt vermalen tot het fijnste meel.
Binnen de kortste keren ruikt het heerlijk naar versgebakken brood. Maar
helaas, brood wordt oudbakken en dan, wat moet je er dan nog mee? ( ik weet het
wentelteefjes bakken, maar daar doet mijn fantasie even niet aan mee)
Oudbakken
brood voer je aan de vogeltjes, en onder die vogeltjes bevinden zich ook
ganzen. Prachtige vliegende ganzen, hoog in de blauwe lucht. Je droomt een
beetje weg. Vliegende ganzen met een tik van de molenwiek. En ineens heb je
het, een quiltblok.
Zo
ongeveer moet de bedenker van dit blok zijn fantasie hebben gebruikt. En zoals
u weet, voor de fantasie is de sky zeer zeker niet de limit. Nee , nee de
fantasie gaat the sky ver voorbij en drijft af naar de onmetelijke diepten van
de zee.
Mariniers
kompas
(Mariniers compas)
Ruwe
golven teisteren de houten schepen. De wind beukt tegen de masten. De eenogige
piraat kijkt woest om zich heen. Hoe durven de weergoden hem zo te tarten. Het schip
maakt slagzij, water stroomt in het vooronder. De bezaansmast knapt af als een
lucifershoutje en het schip draait stuurloos in het rond.
Het schip
tolt om zijn eigen as, het kompas draait als een dolle in het rond. Maar voor
het schip met man en muis vergaat komt het kompas tot stilstand. De wind gaat
liggen, de zee kalmeert. En in de fantasie is een prachtig quiltblock ontstaan,
het mariniers kompas. Kleuren golven door de fantasie. En de zee is weer zo
glad als een spiegel.
De
ladders worden weer bestegen, de hoogtes weer bereikt. Jacob, ja zo heet hij
nu eenmaal, heeft zijn eigen ladder. En prachtig ladder.
(Jacobs ladder)
De
fantasie vervliegt, niet respectloos, verre van dat, maar de fantasie ziet
ineens blokjes. Veel blokjes. Blokjes die oneindig omhoog gaan, naar de hemel.
De fantasie kleurt de blokjes met rood en paars en groen... een kleurenhemel
die de fantasie zomaar kan bedenken. En uit respect voor Jacob, noemt men dit
blok, de Jacobs ladder.
Oh die
fantasie, wat brengt het ons veel moois. Maar helaas, het fabriceert geen kant
en klare streepjesblokjes met zwarte driehoekjes. Maar dat geeft niks, alles op
zijn tijd. en tijd voor alles. Zo komen we er wel -:) gewoon heel rustigjes aan.
Petra