maandag 31 december 2012

Nog net in 2012...

Het was zo'n goed voornemen vorig jaar.... Petra meer helpen met schrijven voor ons Blog. Tja, ik denk dat jullie allemaal wel weten hoe het met dat goede voornemen is gegaan?


Maar ik heb natuurlijk wel een goed excuus, Petra schrijft zo geweldig, ik wacht stiekum gewoon liever tot zij weer wat schrijft. Goed excuus toch?

De laatste paar dagen is Petra echter heel, heel, heel erg hard aan het sjouwen om de winkel weer helemaal tip top te krijgen voor het nieuwe jaar. (Ik heb al foto's gezien, het wordt weer mooi!) En dus heb ik besloten jullie "up to date" te brengen met hoe het met ons gaat. En het gaat super :)

We hebben heerlijke kerstdagen gehad. Op eerste kerstdag lekker thuis samen met de kinderen gegeten waarbij het eten door hen was klaargemaakt. Super toch! Bij ons aan de kersttafel zat ook een klein kerstengeltje dat met name de stukjes komkommer heel lekker vond :)


Uiteraard zijn er ook hele mooie cadeautjes gegeven en ontvangen. Hiervan ga ik lekker niet alle foto's laten zien :) Maar 1 cadeautje wil ik wel graag met jullie delen.

Dat was zo'n ongelooflijk leuke verrassing! Het achterliggende verhaal is nogal lang... ik zal de verkorte versie geven. Al een poos geleden zag ik voor het eerst een beeldje dat wel voor mij gemaakt leek. Het is een kikker (ik kom uit Den Bosch/Oeteldonk dus tja...) zittend op een bal van patchwork. De combi Oeteldonk en Patchwork, dat moet toch voor mij gemaakt zijn? Maar helaas was het beeldje al lang nergens meer te verkrijgen.

Marijke had 2 van deze schatjes, wist dat ik zo gek was op het beeldje, en .... ze heeft er mij eentje gegeven! Is dat nu nog eens delen met de kerst? Ik ben er ongelooflijk blij mee en het staat bij ons thuis op een ere plekje! (vergezeld van een "Jim Shore kikkertje" dat ik van Annie heb gehad voor mijn verjaardag. Dat kikkertje had zich voor de foto verstopt en houden jullie dus nog tegoed van me)


Tweede kerstdag en de dagen erna hebben we gewoon in alle stilte genoten. Van alle kerstlichtjes in ons huis. Van spannende boeken (Petra) van een heerlijk handwerkje (ik) en van mooie films en TVseries (samen)


Mijn handwerkje van de kerstdagen is 1 blok uit de geweldige mooie quilt "Le Jardin". Met deze quilt hadden we voor het komend jaar een leuke Club gepland. Deze zat echter zo snel vol dat we er een tweede Club mee gestart hadden maar ook deze zit al weer vol. Voor alle zekerheid hebben we er dus nog een derde Club voor gepland. Je kunt dus nog meedoen. Ik heb genoten van dit blok, kan het dus zeker aanraden, :) gelukkig zijn er nog 8 blokken meer om te maken!

Zoals gezegd is Petra op dit moment in de winkel. Druk bezig rollen stof te verplaatsen, leuke hoekjes aan het maken en Fat Quarter bakken aan het vullen. Als we straks op 2 januari weer open gaan kunnen we er allemaal weer van genieten. Want hoe heerlijk deze vrije dagen ook zijn .... ik mis ons QuiltesPalet wel!


Dus iedereen een hele fijn jaarwisseling gewenst met alle geluk, gezondheid en veel steekjes voor 2013. En heel graag tot volgend jaar!

Liefs,
Evy

zaterdag 22 december 2012

Ernstig beledigd...

Ik kan het niet anders noemen. Een zeer ernstig beledigde collectie begroette mij met een kil onthaal. Stijfjes klonk er op mijn hè hallo,  een afgemeten goedemorgen. Het klonk ook totaal niet gemeend, meer een beleefdheidsvorm.

 Wat is er aan de hand? Zeg het maar. Een ijzige stilte trad mij tegemoet. En dat beviel mij totaal niet. Ik wil best een discussie aangaan, ben niks te beroerd om naar compromissen toe te werken en streef altijd naar consensus. Maar daar is een dialoog voor nodig, geen ijzige stilte.

Verbolgen wenste ik de collectie een fijne dag toe en besloot eventjes niet meer met ze te praten.

Kom op zeg, ik wordt al meewarig bekeken door Evy. Ik moet al uitkijken voor de meneren met witte busjes en witte jasjes. En de collectie voor wie ik dat allemaal doe gaat aan het muiten... hè hallo, ik weet dat jullie stoffig zijn en niet het sterkste lampje in het kerstlichtsnoer maar de beledigde onschuld uit gaan hangen zonder aan te geven wat er loos is? Mooi niet. Bekijk het maar.


Een nul nul nul. Deze cryptische woorden werden mij toegeschreeuwd, ja echt, geschreeuwd.
Een nul nul nul. Ik had er echt genoeg van. Zeg Fritjes van Tuurenhout. Jullie moeten een pauze inlassen in je een nul nul nul.

Eeeen - nullll
Nullll-Nullll

 Zo hoort het,  zo deed sportverslaggever Frits van Tuurenhout het.

Plotseling hoorde ik mompelen, waar heeft ze het over, wie is Frits van Tuurenhout en wat heeft hij met 1000 te maken?

1000, ineens werd mij iets duidelijk. Lapje duizend was nog niet benoemd. Vlot ging ik aan de slag, sneed lapjes, plakte groene stickertjes en binnen no time was lapje duizend bekend........


Zo is alles nu afgewikkeld, in goede orde opgelost en is het tijd voor de kerst en de jaarwisseling.

Wij zijn er in de winkel even tussenuit. Vanaf vandaag tot en met dinsdag 1 januari is het QuiltersPalet op reces. Afwezig, niet open. Op reces klinkt leuker -:)

Maar dat is fysiek in de winkel. Ik heb nog heel veel te bloggen, dus daar komt geen reces.

Tot snel -:)

Groetjes,
Petra

woensdag 19 december 2012

Het heeft Hare Majesteit behaagd...

Om niet te reageren op mijn brief van 8 februari 2011. Ik snap dat ook wel, hare majesteit heeft wel andere zaken aan het hoofd. In het licht van het gestuntel van hare majesteits regering valt het onderwijs in textiele werkvormen natuurlijk volkomen in het niet. Ik begrijp dat best, ik draag hare majesteit nog steeds een zeer warm hart toe.



Sterker nog, ik waardeer hare majesteit hogelijk en heb er mijn hersentjes over gebroken hoe ik dit aan hare majesteit kenbaar kon maken.en ineens wist ik het. Wij gaan hare majesteit eren met een koninklijke quilt.

Een Nederlandse quilt, ontworpen en gemaakt door vrouwen voor vrouwen. Want is het niet zo dat wij hier ten lande uitsluitend hare majesteiten op de troon hebben gekend. Geen Zijne majesteit, nee, hare majesteit. Niemand van ons heeft ooit een Zijne majesteit in levende lijve meegemaakt. Het klinkt ook raar, zijne majesteit, vind u ook niet?

Dus toen de Quilt en Zo Evy vroeg om een quilt te ontwerpen stond voor mij al vast dat wij met deze quilt de vorstinnen van oranje zouden eren.

Maar ja, dat waren er wel vier. En ik mag vast wel even opmerken dat de dames zeer on Nederlands niet de dochters vernoemden naar de moeders. Dat gaf een dilemma, want naar wie moesten wij de quilt nu vernoemen..

Emma, Wilhelmina, Juliana , Beatrix ??? Even dagdromen...Willem Alexander overslaan en direct door naar Amalia?

  

Het dilemma was van korte duur. Natuurlijk zou de quilt de naam Emma krijgen, de moeder des vaderlands, de eerste koningin der Nederlanden.

Zo, ik was tevreden, de quilt had een naam. Emma, hoeveel mooier wil je het hebben?
Ik was al op weg naar mijn luie stoel toen ik een diepe zucht hoorde. Peet, de quilt moet wel gefotografeerd worden voor een vooruitblik in de Quilt en Zo.

Aha, fotootje, ik pak wel even mijn iPad, komt goed.
Peet, waar wil je die foto maken? Het moet wel een mooie foto worden. Mijn suggesties, op de tafel, over het quiltrek, even vastnieten aan de schutting in de tuin, werden direct weggewuifd. Mijn hersentjes kraakten....Emma, Emma, Emma. En het lichtje ging branden.

Er staat een prachtig standbeeld van Emma hier een stukje verderop, in het parkje aan het Jozef Israëlplein. Evy klaarde gelijk op, goed idee. Zo gezegd, zo gedaan en voor alle zekerheid niet Ipadje mee maar het heuse echte digitale fototoestel wat ik ook nog steeds gebruik.

Oh, klein detail, de quilt was helemaal nog geen quilt, het was alleen nog de top. En nog kleiner detail, het waait buiten. Ook niet geheel onbelangrijk, het beeld van Emma is gigantisch groot en gemaakt van heel glad brons.

Aankomend bij het beeld drapeerde wij de Emma om de Emma. Ik deed een paar stapjes achteruit, stelde de camera in.... en heb moeten rennen om de wegwaaiende Emma nog net op tijd te kunnen pakken voor ze in de rozenstruiken belandde.


Goede raad is duur, maar niet voor Evy, die had de oplossing. Als jij nu eens op dat beeld klimt en de quilt vasthoudt? Ik protesteerde en beetje, dat beeld is spekglad , maar nee hoor, kon best. Glibberend en glijden klom ik op het beeld hield de quilt hoog voor mij en maande Evy op te schieten met die foto.

Kan je je buik niet een beetje inhouden? Er zit een rare bobbel in de Emma .....het zal je maar gezegd worden....mijn buik een rare bobbel. Ik trok mijn buik in, liep rood aan en gleed van het beeld af, de Emma hoog in de lucht houdend.

Evy kwam bezorgd nader, inspecteerde de Emma, hè gelukkig, daar was niks mis mee...voor mijn uit de kom liggende enkel, zwaar gekneusde voet en verdraaide knie was weinig belangstelling. Je overdrijft was het antwoord op mijn geweeklaag, en oké, ik geef het toe, ik overdreef een beetje. Maar eerlijk is eerlijk, ik had wel mijn grote teen gestoten.

Heb je nu wel die foto? Helaas, nee, ze ging de Emma niet op de foto zetten met mijn buikbobbel en het werd ook al te donker. Morgen doen we het over, maar dan goed. We nemen een rol dubbelzijdig plakband mee, dan draperen we de Emma over de Emma en plakken haar vast.

Zo gezegd zo gedaan, de volgende dag werd er na wat geklim op, en geplak aan het beeld een prachtige foto genomen.



Maar het was het allemaal waard. Een majestueuze quilt om een majestueuze dame

Met heel veel trots stellen wij het nieuwe jaarproject van de Quilt&Zo  aan u voor

De  EMMA



Groetjes
Evy en Petra

zondag 16 december 2012

Bijna...


De spanning loopt op. De hele ochtend roezemoesde het zachtjes. Wie ging het worden, wie kreeg dat zo felbegeerde groene stickertje op zijn rol. Vol spanning stonden de rollen te wachten op het moment supreme. En toen gebeurde het, berichtje van Nico, mam zullen we vanmiddag even naar de groothandel gaan? Ja leuk gezellig.



Tijd zat, kon ik nog mooi even lapje 1000 uitzoeken. Omdat ik met enige regelmaat hardop tegen mezelf praat hoorde de rollen mij natuurlijk ook. Een siddering trok door de kasten....

De winkeldeur ging open en open en open. Oh ja, de jubileumworkshop Q = Quilting stond op het programma. 12 dames werden begroet en voor ik het wist was het 11 uur. 




Het sidderen in de kasten was inmiddels steeds nerveuzer gaan klinken. Ik besloot er een einde aan te maken. Dat chaotische gemompel en geharrewar om mij heen verstoorde mijn humeur. In krap 2 uurtjes tijd en met Evy in de lesruimte kan ik geen nieuwe stoffenclub uitzoeken. Punt, klaar basta, kalmeer. Maandag valt de beslissing. Nee, nee, nee geen discussie verder over mogelijk, ik heb het druk.

En ik moet zeggen, de rollen begrepen mij. Ze stopten met hun getril en gejammer en bleven rustig op hun plekje. Lapje 1000 houdt u dus nog even van mij tegoed.

Tsja, en dan de vraag die ik gisteren stelde... 

Het goede antwoord is driehonderdduizend. Wat een getal hè, uitgeschreven lijkt het nog veel meer dan in cijfertjes.  In 50 edities van de stoffenclub zijn 150.000 lapjes verstuurd. Bij gelijkblijvende omstandigheden zouden er bij editie honderd dus 300.000 lapjes hun weg vinden naar lieve dames om verwerkt te worden in prachtige quilts.

Het correcte antwoord was dus 300.000 lapjes. Maar ik heb de vraag denk ik een beetje onduidelijk gesteld want maar 4 van de reacties waren goed. De random reader bracht uitkomst, Marjolein de Boer kwam eruit rollen. Gefeliciteerd Marjolein, laat je ons via email nog even weten waar de prijs naar toe mag?

En om mijn onduidelijkheid een beetje goed te maken, gewoon nog een keer maar nu uit alle reacties........Anita S. Gefeliciteerd, we zien je emailtje tegemoet -:)

Tjonge, ik bedenk mij ineens dat ik maandag niet in de winkel ben. Dan komt Jessie, dan ben ik met heel andere dingen bezig. 



Het is maar goed dat de rollen stof niet kunnen lezen........

Groetjes
Petra 

vrijdag 14 december 2012

1000...

Happy birthday to you, happy birthday to you....
Het gezang galmde me tegemoet toen ik vanmorgen de winkel binnenwandelde. Verbaasd keek ik eens rond. Alle rollen stof zongen à Capello mee. Verheugd deelde ik Evy  mee dat de rollen stof haar toezongen voor haar verjaardag. Evy hoort dat namelijk niet.




Lief van ze maar ze zijn wat aan de late kant, ik was zaterdag jarig. Goed punt, ik maakte met een resoluut handgebaar een eind aan het gezang. Uit mijn ooghoeken zag ik de zo bekende meewarige blik van Evy. Normaal stop ik dan mijn gesprek met de stofjes, Evy heeft al eens aangegeven dat je voor dat soort gesprekken kunt worden opgehaald door meneren met witte jasjes in witte busjes.en dat zouden we niet willen met zijn allen... toch?


Maar het intrigeerde mij wel, waarom dat gezang, dat hadden ze niet op mijn verjaardag gedaan. Terwijl juist ik, en ik alleen, ze heel goed hoor.


Ik besloot navraag te doen. Zeg stelletje ..., jullie zijn veel te laat met je Happy Birthday. Evy was zaterdag jarig. Oh was die jarig, wel feliciteer haar dan maar van ons, maar we zongen niet voor haar. Waarom zouden we, ze hoort ons toch niet.


Nee, zij niet, maar ik wel. Het zou  niet waar zijn hè? Jullie zingen voor mij?
Tjonge, ik weet dat jullie hersentjes een beetje stoffig zijn, maar om nou 2 maanden na mijn verjaardag nog voor mij te zingen, dat is niet een beetje stoffig, dat is zwaar verstoft, maar in ieder geval bedankt.
 Ik was van plan de stofjes verder in hun eigen stof-sop gaar te laten worden. Echt te gek voor woorden, 2 maanden later mij feliciteren.




Neeeeeeeeeheeeeeeeee, we feliciteren lapje 1000. Lapje 1000? Wat is in cottonsname lapje 1000? Weer iets stoffigs waar een weldenkend mens als ik niet direct een lichtje bij opgaat. Iets stofferigst waar alleen jullie lol om hebben. Kom op zeg, er staan hier zo'n 2500 van jullie, als rol. En dan heb ik alle losse stofjes niet eens meegeteld... Pffff lapje 1000. Jullie kunnen me wat, stofnesten.....


Nee, stofje 1000, die je zometeen gaat beplakken met de groene sticker. Ineens ging mij een licht op, helderlicht zelfs. Want het klopte, de december editie van de stoffenclub Vrijheid/Blijheid is klaar en traditiegetrouw wordt dan de volgende stoffenclubeditie al uitgezocht. 20 rollen worden dan bij elkaar gezocht en weggezet. Die krijgen dan het zo fel begeerde groene stickertje. Dan worden ze in mooie stukjes gesneden, keurig ingepakt en verstuurd naar al die enthousiaste leden van de stoffenclub.



En de rollen hadden gelijk, editie 50 komt eraan. 50 x20 lapjes... 1000 rollen stof  zijn inmiddels de revue gepasseerd.


Een hersenbrekertje... 1000 rollen stof, gemiddeld 150 deelneemsters. Van iedere rol stof worden 50 stroken gesneden. 50.000 stroken. Iedere strook wordt keurig opgedeeld in 3 stroken van 11 bij 35 centimeter. 150.000 lapjes.  Goh, mijn hersentjes kraken, weet je, ik zoek morgen de volgende editie wel uit. Weten we gelijk wie stofje duizend is geworden.




Op naar editie 100... klein hersenbrekertje, hoeveel lapjes hebben er dan  ( bij een gelijkblijvend deelneemsteraantal ) hun weg gevonden naar alle dames en enkele heer die iedere maand weer blij worden van hun pakketje?


Ik lees graag jullie gehersenkraak in de reacties en onder de goede antwoorden verloten wij ter ere van deze aankomende heuglijke gebeurtenis 3 maand edities van de stoffenclub. Bent u al lid dan mag U ook kiezen voor een alternatief stofpakketje van 60 lapjes.


Wilt u meer weten over de stoffenclub vrijheid blijheid; klik hier


 Morgen meer over lapje 1000...


Groetjes,
Petra

dinsdag 20 november 2012

Zullen we het nog een keertje overdoen...

Kent u dat gevoel? Dat gevoel van met het verkeerde been uit bed stappen. Dat gevoel van, mag het morgen? Dat gevoel van, nu even niet.

Soms heeft dat gevoel een goede reden, soms niet.

Neem nu eens een doodnormale dinsdag, zo'n dag dat wij na 2 vrije daagjes weer monter de blik richten op de week die voor ons ligt. Geen vuiltje aan de lucht. Zelfs de weerman voorspelt een rustige najaarsdag. Zo'n dag? Geweldig.

Maar in die 2 vrije daagjes kwam er ineens een kink in de kabel in de vorm van een virusje. Uiteraard hoefde dat monstertje mij niet te hebben. Ik kijk heel boos naar het virusje en met achterlating van een paar minivirusjes gaat het aan mij voorbij. Evy is veel liever, die is niet gewapend tegen de iniminililipeuterige indringertjes. En gelooft u mij, daar  maken die monstertjes onbehoorlijk misbruik van. Nog voor ik mijn vernietigende blik op ze kon werpen hadden ze zich genesteld in haar longetjes, neus en spieren. Ze hadden zich in no time gemanifesteerd in influenza, beter bekend als griep.


Dit alles begon op zaterdag. Het werd serieuzer op zondag. En op maandag moest ze afspraken afzeggen. In de nacht van maandag op dinsdag sliepen wij beiden niet. Evy niet door de virusjes, ik niet door de herrie van hoestbuien en het ongecontroleerd maaien van armen en benen om mij heen.

En dan wordt het dinsdag, Evy naar de winkel is uitgesloten. Wat staat er op het programma... Een workshop met Karen en in de avond de Antique Sampler club. De laatste moeten we cancelen, iedereen mailen, bellen, zonder Evy geen club.

Zo'n dag ben ik niet op mijn best, en ik ben daar ook heel eerlijk in, daar heeft u als bezoekster geen boodschap aan. U komt voor een prettig winkel bezoek, u komt voor enthousiasme, voor gezelligheid en u hebt gelijk. Dus iedereen die vandaag langs is geweest en wellicht die gezelligheid een beetje heeft gemist... zullen we het nog een keertje overdoen...?


Groetjes
Petra

    

maandag 12 november 2012

Mijn vriendjes...


Even terug op Memory Lane, weet u nog. Mijn vriendjes die zomaar opeens hun vertrouwde restaurant kwijt raakten toen wij verhuisden van nr. 3 naar nr. 13

Wel, ik kan iedereen geruststelle, mijn vriendjes zijn terug. Ik kon dat niet eerder vertellen, in de periode van de verhuizing waren ze een beetje de weg kwijt. Logisch natuurlijk, ik maakte mij geen zorgen. En dat ze zo nodig in de lente en zomer hun klandizie geven aan verse bessen en andere verrukkelijke seizoensproducten. Helemaal terecht. In die periode is hun restaurant sowieso gesloten.


Maar nu het guurder en killer wordt is het wel weer tijd dat ze terugkomen. En gelukkig, ze weten het nog te vinden. Het heeft mij wel heel veel snijwerk gekost maar ze zijn weer thuis.

Snijwerk ...? Ik hoor u denken, ze snijdt toch lapjes, dat eten onze vriendjes niet. Ik hoor u dankzij mijn paranormale gave denken... ze is echt niet normaal.


Het valt mee, mijn mentale geestesgesteldheid is volgens mij gewoon super. Ik snij namelijk meer dan lapjes alleen, ik snij ook broodjes. In hele kleine hapklare stukjes. Ik zou niet willen dat mijn vriendjes zich verslikken.

Plien en Pleun vinden het overigens maar niks, die kleine stukjes, die willen om in quilttermen te blijven liever hele meters. En  Goliath prefereert Fat Quarters. Maar Arthur is maar wat blij met de Fat Eightjes en ook Pietje is helemaal in zijn sas met de kleine pakketjes. Voor ieder wat wils.

 

Ik was dus ernstig bezig met mijn vriendjes en toen bedacht ik mij ineens dat onze bezoeksters wellicht ook wel meters, Fat Quarters of Fat Eightjes zouden willen. Helemaal opgetogen stelde ik mijn nieuwe snijplan voor aan Evy. Een meewarige blik viel mij ten deel.

Peet, denk even na, als onze bezoeksters minder stof dan een Fat Qarter willen dan snijden we toch vanaf de rol 15 cm...  Oh ja, dat is waar maar ik vind Fat Eightjes zo leuk klinken.
En Arthur en Pietje houden er ook van.

De daarop volgende meewarige blik zal ik u besparen, die was echt waar meer dan meewarig, die was... Nee, ik ga het niet vertellen, laten we het erop hoeden dat die hoogst meewarigst was

Maar wat een goede verstandhouding kenmerkt is geven en nemen, is compromissen sluiten, is luisteren naar elkaar, is toegeven aan elkaar.

En zo is de hele Bella Solids collectie is nu verkrijgbaar op meters, Fat Quarters en Fat Eightjes . Of op 15, 20, 25, 30 etc etc centimeter. Voor ieder wat wils.


Mijn vriendjes zijn verschillend in hun wensen, wie niet -:)

Groetjes
Petra

vrijdag 26 oktober 2012

Creatief... vervolg


Mijn paranormale geest zag het gelijk, de bezoekster die nu gejaagd en een beetje buiten adem binnenkomt is geen quiltster. Die hebben meestal geen haast en komen zeker niet gejaagd binnen. Ik zette mij al schrap om nee te zeggen tegen de vragen zoals, heeft u onderbroeken elastiek, knopen, sokophouders, ritsen....


Maar nee, de vraag was anders... verkoopt u ook lint? Ik wantrouwde direct mijn paranormale gaves, want ja, wij verkopen ook lint. Dat noemen wij kantjes en bandjes, maar ik ben geen taalpuritein, lint mag ook. Enthousiast zei ik ja en wees op het lintjesrek.


Nee, nee, nee, ik bedoel breed lint van een centimeter of 15. Hè gelukkig mijn voorspellende gave had toch gelijk, de dame was geen Quiltster.

Lint van 15 centimeter, nee, dat hebben we niet, waarvoor heeft iemand lint nodig van 15 centimeter? Ik aarzelde even, want ik weet uit ervaring dat de vraag waarom iemand iets nodig heeft een beetje een 'not done' vraag is bij quiltsters, maar toch, ik was nieuwsgierig.

De dame keek mij geagiteerd aan. Ze keek wanhopig om zich heen, zag allemaal quilts die bestaan uit kleine stukjes stof, en er daagde begrip in haar ogen. En met het begrip verscheen er ook wanhoop in haar blik.

Verdrietig vertelde ze mij dat haar dochtertje de volgende dag jarig was. Het lint had ze nodig voor om het kado heen. Vol begrip vroeg ik of het kadoo niet anders in te pakken was, ik kon mevrouw best wel helpen aan wat inpakfolie of iets dergelijks.

Een pony in inpakfolie? Huh, een pony...? Oh maar wacht, dat is toch op te lossen. We snijden een aantal stroken stof van 15 centimeter, u naait ze op de naaimachine even aan elkaar, zoompje erin en u heeft een geweldige strik om de pony.

Ik ben best heel bescheiden, u hoort mij zelden over mijn supergoede invallen, maar dit idee was toch echt al zeg ik het zelf, geniaal.  Zo gezegd, zo gedaan, ik snij wat stroken, zoekt u maar uit welke. De dame had geen haast meer, de opgejaagde blik was verdwenen, je zou zeggen, eind goed, al goed. Ze ging op zoek naar een passende stof



Maar ik had nog een prangende vraag... een pony, dat is toch een meer dan geweldig kado, waarom is die strik zo belangrijk voor uw dochtertje?

De dame keek ineens weer gejaagd. En ineens fluisterde mijn innerlijke ik... stop met vragen, die strik is belangrijk voor die mevrouw, waarom, het doet er niet toe.
Ik keek naar de keuze van stof, een prachtige dieprode batik.

Rood lint, prachtig om een bruine pony. De gejaagde blik verdween.


En een droom werd mij verteld. Als klein meisje droomde de dame over een prachtige bruine pony als verjaardagskado. Een pony met een strik van rood lint. Maar het kado kwam er nooit. Zo'n groot kado konden de ouders van de dame zich niet veroorloven. Nu was de dame echter wel in staat haar dochtertje een pony te geven, maar het was niet compleet, het rode lint ontbrak. Innerlijk fluitend sneed ik de stroken stof. Dromen zijn er om waargemaakt te worden.

Creatief met stof, ook als er geen quilt aan te pas komt!



Groetjes,
Petra

donderdag 25 oktober 2012

Creatief met...


Ik weet wat u nu denkt. Ik ben namelijk een beetje paranormaal begaafd. 

U denkt KURK. Maar dat is fout. Ik heb namelijk niets met kurk. Hoewel, de kurk op een goede fles wijn kan mij wel in bekoring brengen. Ik ruik aan de kurk en het bouqet streelt mijn neus. Hele verhalen kan ik u vertellen over de kurk van... ho, ik dwaal af.
Ik wou zeggen, creatief met quiltstofjes voor ik uw gedachten opving. En ik kan u verzekeren, dat men heel  creatief is met quiltstofjes.

Allereerst worden er natuurlijk de mooiste quilts mee gemaakt. Ik hoor u weer denken... ja natuurlijk worden er de mooiste quilts van gemaakt, wat anders?

Tsja, wat anders... Een paar voorbeelden uit de winkel.

Het gebeurt niet vaak dat mijn mond open valt van verbazing maar wat dacht van de volgende situatie?

Een dame komt binnen, kijkt verheugd om zich heen en op mijn vraag of ik kan helpen komt enkel de vraag, heeft u hier een spiegel? Hmm nee, ja een kleintje op het toilet .
De dame verzocht mij de spiegel te pakken. Och waarom niet, ik pakte de spiegel, kwam terug in de winkel en stond stokstijf te staren naar het zich voor mijn ogen afspelende tafereel.


Meters en meters bontgekleurde batiks waren van de rol afgedraaid en om de dame heen gewikkeld. Ik besloot toch maar mijn mond dicht te klappen en te vragen wat de bedoeling was van dit in mijn ogen vandalisme.

Begeesterd vertelde de dame mij dat dit precies de stof was om een sarong van te maken. Ze verzocht mij uit haar lichtval te gaan, danste door de winkel, spiegeltje voor haar en maakte haar keus. Dolblij verliet zij de winkel, het tasje met haar sarongstof dicht tegen zich aangeklemd.

Maar het kan nog creatiever!

Wordt vervolgd...

Groetjes,
Petra


woensdag 24 oktober 2012

Januari

Het afgelopen weekend ben ik heel druk bezig geweest met een heerlijk werkje. Deel 1 van onze nieuwe B.O.M. Calendar Girls. Mag ik u voor stellen aan Januari:


Deze lieve sneeuwman heeft een knoop in de vorm van een wortel als neus, super warme oorwarmers van chenille draad en natuurlijk een mooie geweven sjawl. Zoals je kunt zien sneeuwt het al en hebben er zich hele mooie ijskristallen gevormd. Kortom ... ik heb genoten.

Januari is het eerste deel van een 12 maanden lang durend Block Of the Month. 12 kleine quiltjes en elke maand is er een lief figuutje dat de betreffende maand uitbeeld. Tijdens ons jubileum weekend hebben al veel enthouisaste quiltsters zich ingeschreven voor deze leuke BOM, eind deze week vinden zij dit leuke pakketje op de mat:


Met duidelijke Nederlands beschrijving, alle benodigde stof voor de top en binding en natuurlijk alle toebehoren zoals knoopjes, chenille draad, enz.

Krijg je zin om  mee te doen? Dat kan, ik heb afgelopen maandag bij de groothandel nog een paar extra tasjes meegenomen. Ook hebben we 2 gezellige Bee's georganiseerd zodat degene dit dat leuk vinden elke maand bij ons gezamenlijk aan het quiltje van die maand kunnen beginnen. (en indien nodig wat hulp vragen)
Deze gratis Bee's zijn bijna vol maar we kunnen nog een of twee gezellige Calendar Girls een plekje bieden.
(voor de BOM, de Bee of vragen .... evy@quilterspalet.nl )

En nu maar wachten wat februari ons gaat brengen :) Ik heb er nu al zin in!

Liefs,
Evy

woensdag 17 oktober 2012

Verhuizende kasten. Welkom...


Dachten wij na de verhuizing van nummer 3 naar nummer 13 eindelijk klaar te zijn met interne verbouwingen, niets is minder waar. Maar ik heb Evy plechtig laten beloven dat dit echt de laatse keer is, u bent mijn getuige.

Wat kunt u voor nieuws verwachten?

In de koffiehoek zijn de boekenrekken verdwenen en zijn er drie kasten geplaatst. Hele mooie kasten, gewend aan quiltstoffen. Ze zijn gisteren naar ons toegebracht door Janine en haar man. Met nog veel meer leuke meubeltjes en zelfs een aantal quilts.

Hoewel ook voor ons de sluiting van 't Quiltgebeuren in Brielle als een verrassing kwam zijn zowel Janine als wij blij met een goede bestemming voor de spulletjes.

Want het is niet niks, het draaiend houden van een Quiltwinkel is geen sinecure. Als er dan gezondheidsproblemen komen wordt het gewoon teveel. Janine en Willy stonden voor een moeilijke keuze. Het zal hun zeker heel moeilijk zijn gevallen de deur van hun Quiltgebeuren te sluiten. Maar gezondheid gaat voor alles.

En die kasten, ze voelen zich al helemaal thuis. Logisch natuurlijk, ik heb ervoor gezorgd dat ze snel gevuld werden met de prachtige Bella Solids van Moda. Want die serie breidt maar uit en uit. In de oude kasten paste allang niet meer de hele collectie. Nu wel en binnenkort komen ook de nieuwste, zojuist door Moda uitgebracht kleuren, het gezelschap versterken. (foto's volgen nog)

Wij zijn ervan overtuigd dat de nieuwe kasten een gelukkig leven tegemoet gaan en dat wensen wij Willy en Janine van harte ook toe.

Groetjes,
Evy en Petra

zondag 14 oktober 2012

Uitslag give Away


Hè heerlijk, mijn dag was helemaal goed, lieve wensen van heel veel mensen, leuke kadootjes, wat wil ik nog meer.

Evy heeft heel lief iets voor mij gekocht waar ik al tijden mijn zinnen op heb gezet. En dat is niet alleen voor mij een kadootje maar voor iedereen om mij heen. De nieuwe wakeuplight. Daar wordt ik iedere ochtend heel rustig door wakker gemaakt met langzaam opkomend licht en rustgevende geluiden. Het schijnt wonderen te doen voor winterdipjes en dat is fijn voor mij en iedereen in mijn omgeving.
Of het werkt? Merkt iedereen vanzelf als mijn blogjes ook in januari en februari 2013 fluks en vrolijk op dit blog verschijnen.

Ik heb totaal geen wensen meer, tenminste niet tot Sinterklaas en Kerstmis.

En zoals beloofd, de uitslag van de Give Away. Want hoewel ik graag kadootjes ontvang ik vind het ook ontzettend leuk om iets weg te geven.

Zo heb ik genoten van alle verraste gezichten toen wij het jubileumkadootje aan onze bezoeksters meegaven.

 

Helemaal geweldig vond ik het ook dat de eerste resultaten afgelopen zaterdag al in de winkel werden getoond. Ons vijfje was zeer goed in gebruik genomen. Marijke, bedankt, helemaal geweldig deze placemats.

Maar nu de uitslag.

De random dinges heeft zijn werk goed gedaan en uit de Reacties kwam Carin voren.

Bij het rondje Volgers zei randommetje Shirley van zipjezopje.weblog.nl 

Dames gefeliciteerd, we doen bij het scrappakket natuurlijk ook ons vijfje.

Wel nog even mailen welk pakket de voorkeur heeft..kerst...batik of traditioneel en natuurlijk waar wij het heen mogen sturen.

Ik ben niet meer jarig, maar dat geeft niet, iedere dag is het hoe dan ook toch wel een feestje. Zeker als je dit zomaar mag bewonderen op een zaterdag in ons Quilterspalet. Een waar erfstuk gemaakt door Coby.



Groetjes
Petra



 

zaterdag 13 oktober 2012

Helemaal vergeten en Give Away...


Iedereen die ons blog al wat langer leest weet dat ik gek ben op verjaardagen. In het speciaal mijn eigen verjaardag. Ergens vind ik het gerechtvaardigd dat ik iedere dag jarig zou moeten zijn maar Evy is het daar niet mee eens. Ik heb mij daarbij neergelegd en herinner haar daarom maar een week of 8 van te voren aan mijn verjaardag.

Wees eerlijk, maar 1 keer per jaar, dat zou iemand zomaar kunnen vergeten. Daar moet aan herinnert worden. Evy hoort het ieder jaar aan en verrast mij altijd met leuke lieve kadootjes.

En toen kwam van de week ineens de vraag...mam, wanneer vier je je verjaardag eigenlijk. Zaterdag of zondag......huh, helemaal vergeten. Wij hebben het zo druk gehad, helemaal vergeten om Evy aan mijn kadootjes te herinneren

Ik schoot direct in paniek, Evy , ik ben zondag jarig, heb je kadootjes voor me gekocht. Evy knikte, ja hoor komt goed. Hè gelukkig, een pak van mijn hart.

En wie jarig is trakteert. Dus gaan we weer iemand verrassen met een leuke Give Away

Uit alle reacties tussen nu en zondagavond 24.00 uur laten wij de random reader een winnares of winnaar trekken. 

Over de prijs heb ik weer diep nagedacht, wat vinden onze lezers leuk....lapjes.
Na nog eens diep nadenken kwam ik op ....lapjes. Heel veel lapjes.

Een scrappakket met heel veel lapjes en de gelukkige mag zelf kiezen uit batiklapjes, traditionele lapjes of kerstlapjes.

Leuk, lekker veel lapjes.

Ik ga mij verheugen op de kadootjes van Evy en natuurlijk op de reacties.

Oh ja, ik ben ook gek op vriendjes dus als u dit blog wilt volgen, helemaal top. Doe ik nog een extra scrappakketje verloten onder de volgers van dit Blog.

Ik ga slapen, des te sneller krijg ik mijn kadootjes. Evy kijkt mij eens aan, kadootjes, meervoud...???



 Groetjes
Petra

vrijdag 12 oktober 2012

Ik vind het hier geweldig...


Tjonge, wat ben ik goed hè. Ik heb dan wel een spannend avondje met een gestreste Evy achter de rug maar ik vind dit blog eigenlijk veel leuker dan die andere.

Hier zie ik tenminste onze vrienden. Typepad had dat weggetoverd, ik niet, dat had Typepad of Blogger of Blogspot of zoiets gedaan. Maar hier zie ik iedereen weer. Helemaal top!

En Evy is best wel weer in orde, zo langzaam aan begint ze weer een gezonde kleur te krijgen, het paarspurper trekt weg, haar ogen spuwen geen vuur meer en ze praat weer op een normale toon tegen mij in plaats van te sissen. Eind goed, al goed.

Kunnen we weer verder met de dagelijkse dingetjes. Het jubileumfeest is achter de rug en de rust is weergekeerd in de winkel.

Wij hebben inmiddels alle stofjes weer in de kasten staan en de cursussen, clubs en workshops zijn weer in volle gang.

 FW-Club

De start van de Farmers Wife Club. Altijd spannend zo,n eerste bijeenkomst maar wat ik ervan heb gezien beloven ook dit weer hele gezellige avonden te worden.

En oh oh , wat ben ik toch een oen... ik ben iets vergeten. Ik moet er nog even over nadenken wat ik ben vergeten, maar ik ben iets een ietsjespietjesminuscuultjesietsjes vergeten. Maar ik kom er wel weer op.......

 
Katjes
Wordt vervolgd.

Groetjes,
Petra

woensdag 10 oktober 2012

Migratie...


Ik heb weer ergens aangezeten waar ik beter vanaf kan blijven. Tenminste dat wordt mij verweten, maar ik heb echt niets gedaan. Ik heb gewoon wat zitten spelen met woorden. Dat doe ik wel vaker en echt nog nooit is mij verweten dat ik iets heb gesloopt, of kapot heb gemaakt, nog nooooit. En nu opeens schijn ik ons Blog te hebben weggetoverd.

Maar zoals ik al zei, dat is absoluut niet waar. Ons blog werkt met wachtwoorden. En toen bedacht ik mij opeens dat wachtwoorden af en toe gewijzigd moeten worden. Ik vond het erg slim om na ruim een jaar ons wachtwoord eens te wijzigen. Super slim zelfs. Zo bedacht, zo gedaan

Gisteren wou Evy ons Blogje plaatsen, verkeerd wachtwoord. Geen probleem, ik wist het nieuwe wachtwoord best wel, zo ongeveer. Ik vond het zelf een hele goede zelfs -optvisnupauwenwittemanbezigenhetis23.15  "zo ongeveer"

De wachtwoordgenerator vertelde mij dat ik een ijzersterk wachtwoord had. En ik had voor alle zekerheid ook ons e-mailadres veranderd. Ik wist dat wij nog een oud planet.nl adres hadden, mooier kon niet.

Peet, was is het nieuwe wachtwoord.......uhh, optvisnudewerelddraaitdoorbezigenhetisnu20.15 "zoiets"..? Zo ongeveer?? Ons e-mailadres klopt niet, heb je daar ook iets in gewijzigd? Vol trots gaf ik het gewijzigde email adres.

Evy begon sterke termen te bezigen, zoiets als malloot, blijf verdorie van de toegangscodes af, dat e-mailadres bestaat al jaren niet meer,.en was een avondje druk achter de PC met Migraties

Op mijn voorzichtige, is het gemaakt?, kreeg ik weinig respons. En toen ik wel respons kreeg........helllup, ze is echt boos.

Zo boos dat ze besloot om een nieuw Blog te starten, Typepad kon het rimbam krijgen.en ik ikzelf zei even niets meer, zelfs niet dat ik een ijzersterk nieuw wachtwoord heb bedacht.....optvisnuthevoiceofhollandenhetis20,30. IJzersterk vertelde de wachtwoordgenerator mij.

Hè hallo, we kunnen Typepad weer in, Halleluja .

Hmmmm, Evy heeft genoeg van de regeltjes van Typepad, ze heeft al een nieuw Blog aangemaakt, waar ik niet meer bij de wachtwoorden kan komen.
Alsof ik die niet onthou, pfffff

Verhuist u mee?... Heel eenvoudig, even iets aanpassen, wat precies......Evy weet het vast.

Groetjes,
Petra

Beste lezers van ons weblog, 

We verhuizen naar/zijn verhuisd naar quilters-palet.blogspot.com

Wij zouden het heel leuk vinden al jullie met ons mee verhuizen en even laten zien dat je gearriveerd bent door rechts boven in het scherm in je aan te melden als volger.

Hartelijke groet,
Evy



zondag 7 oktober 2012

Blog 5 oktober 2012: Antieke lappen


De rust is weergekeerd. De OctaBlom en de VariaHex hangen weer rustig op hun muren en nadat ik ernstig met ze heb gesproken zijn ze er nu zelfs trots op dat de antiekjes hun muur wilden lenen.
En wat hingen ze er prachtig!
En eindelijk, eindelijk heb ik een gelijkgestemde dame ontmoet, een dame die net als ikzelf moeiteloos kan vertellen over stofjes, hun geschiedenis en het Nederlandse quiltwerk zonder de drang te voelen zelf aan het quilten te slaan. Prachtig, de dames zaten zeer geboeid te luisteren.
Sfeerreportage, want 1 foto...
Vol verwachting kwamen de dames binnen en zochten een goed plekje.
  Vol-verwachting
De verwachting werd meer dan waargemaakt. Naast een boeiende Lezing zagen de dames onder meer deze pronkstukken.
      An2   An3   
An4   An1
An nam na afloop nog alle tijd om meegebrachte of ter plekke aangeschafte boeken te signeren.
  Signeren
En voor we het wisten was het alweer voorbij, wat nog moest gebeuren.... de stoelen terugbrengen en natuurlijk de tafels weer vakkundig in elkaar sleutelen.
  Tafels
Nee, inderdaad, we zijn nog niet uitverteld... morgen meer!
Katjes
Groetjes,
Petra

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...