Zullen we het nog een keertje overdoen...

Kent u dat gevoel? Dat gevoel van met het verkeerde been uit bed stappen. Dat gevoel van, mag het morgen? Dat gevoel van, nu even niet.

Soms heeft dat gevoel een goede reden, soms niet.

Neem nu eens een doodnormale dinsdag, zo'n dag dat wij na 2 vrije daagjes weer monter de blik richten op de week die voor ons ligt. Geen vuiltje aan de lucht. Zelfs de weerman voorspelt een rustige najaarsdag. Zo'n dag? Geweldig.

Maar in die 2 vrije daagjes kwam er ineens een kink in de kabel in de vorm van een virusje. Uiteraard hoefde dat monstertje mij niet te hebben. Ik kijk heel boos naar het virusje en met achterlating van een paar minivirusjes gaat het aan mij voorbij. Evy is veel liever, die is niet gewapend tegen de iniminililipeuterige indringertjes. En gelooft u mij, daar  maken die monstertjes onbehoorlijk misbruik van. Nog voor ik mijn vernietigende blik op ze kon werpen hadden ze zich genesteld in haar longetjes, neus en spieren. Ze hadden zich in no time gemanifesteerd in influenza, beter bekend als griep.

Dit alles begon op zaterdag. Het werd serieuzer op zondag. En op maandag moest ze afspraken afzeggen. In de nacht van maandag op dinsdag sliepen wij beiden niet. Evy niet door de virusjes, ik niet door de herrie van hoestbuien en het ongecontroleerd maaien van armen en benen om mij heen.

En dan wordt het dinsdag, Evy naar de winkel is uitgesloten. Wat staat er op het programma... Een workshop met Karen en in de avond de Antique Sampler club. De laatste moeten we cancelen, iedereen mailen, bellen, zonder Evy geen club.

Zo'n dag ben ik niet op mijn best, en ik ben daar ook heel eerlijk in, daar heeft u als bezoekster geen boodschap aan. U komt voor een prettig winkel bezoek, u komt voor enthousiasme, voor gezelligheid en u hebt gelijk. Dus iedereen die vandaag langs is geweest en wellicht die gezelligheid een beetje heeft gemist... zullen we het nog een keertje overdoen...?

Groetjes

Petra