dinsdag 20 november 2012

Zullen we het nog een keertje overdoen...

Kent u dat gevoel? Dat gevoel van met het verkeerde been uit bed stappen. Dat gevoel van, mag het morgen? Dat gevoel van, nu even niet.

Soms heeft dat gevoel een goede reden, soms niet.

Neem nu eens een doodnormale dinsdag, zo'n dag dat wij na 2 vrije daagjes weer monter de blik richten op de week die voor ons ligt. Geen vuiltje aan de lucht. Zelfs de weerman voorspelt een rustige najaarsdag. Zo'n dag? Geweldig.

Maar in die 2 vrije daagjes kwam er ineens een kink in de kabel in de vorm van een virusje. Uiteraard hoefde dat monstertje mij niet te hebben. Ik kijk heel boos naar het virusje en met achterlating van een paar minivirusjes gaat het aan mij voorbij. Evy is veel liever, die is niet gewapend tegen de iniminililipeuterige indringertjes. En gelooft u mij, daar  maken die monstertjes onbehoorlijk misbruik van. Nog voor ik mijn vernietigende blik op ze kon werpen hadden ze zich genesteld in haar longetjes, neus en spieren. Ze hadden zich in no time gemanifesteerd in influenza, beter bekend als griep.


Dit alles begon op zaterdag. Het werd serieuzer op zondag. En op maandag moest ze afspraken afzeggen. In de nacht van maandag op dinsdag sliepen wij beiden niet. Evy niet door de virusjes, ik niet door de herrie van hoestbuien en het ongecontroleerd maaien van armen en benen om mij heen.

En dan wordt het dinsdag, Evy naar de winkel is uitgesloten. Wat staat er op het programma... Een workshop met Karen en in de avond de Antique Sampler club. De laatste moeten we cancelen, iedereen mailen, bellen, zonder Evy geen club.

Zo'n dag ben ik niet op mijn best, en ik ben daar ook heel eerlijk in, daar heeft u als bezoekster geen boodschap aan. U komt voor een prettig winkel bezoek, u komt voor enthousiasme, voor gezelligheid en u hebt gelijk. Dus iedereen die vandaag langs is geweest en wellicht die gezelligheid een beetje heeft gemist... zullen we het nog een keertje overdoen...?


Groetjes
Petra

    

maandag 12 november 2012

Mijn vriendjes...


Even terug op Memory Lane, weet u nog. Mijn vriendjes die zomaar opeens hun vertrouwde restaurant kwijt raakten toen wij verhuisden van nr. 3 naar nr. 13

Wel, ik kan iedereen geruststelle, mijn vriendjes zijn terug. Ik kon dat niet eerder vertellen, in de periode van de verhuizing waren ze een beetje de weg kwijt. Logisch natuurlijk, ik maakte mij geen zorgen. En dat ze zo nodig in de lente en zomer hun klandizie geven aan verse bessen en andere verrukkelijke seizoensproducten. Helemaal terecht. In die periode is hun restaurant sowieso gesloten.


Maar nu het guurder en killer wordt is het wel weer tijd dat ze terugkomen. En gelukkig, ze weten het nog te vinden. Het heeft mij wel heel veel snijwerk gekost maar ze zijn weer thuis.

Snijwerk ...? Ik hoor u denken, ze snijdt toch lapjes, dat eten onze vriendjes niet. Ik hoor u dankzij mijn paranormale gave denken... ze is echt niet normaal.


Het valt mee, mijn mentale geestesgesteldheid is volgens mij gewoon super. Ik snij namelijk meer dan lapjes alleen, ik snij ook broodjes. In hele kleine hapklare stukjes. Ik zou niet willen dat mijn vriendjes zich verslikken.

Plien en Pleun vinden het overigens maar niks, die kleine stukjes, die willen om in quilttermen te blijven liever hele meters. En  Goliath prefereert Fat Quarters. Maar Arthur is maar wat blij met de Fat Eightjes en ook Pietje is helemaal in zijn sas met de kleine pakketjes. Voor ieder wat wils.

 

Ik was dus ernstig bezig met mijn vriendjes en toen bedacht ik mij ineens dat onze bezoeksters wellicht ook wel meters, Fat Quarters of Fat Eightjes zouden willen. Helemaal opgetogen stelde ik mijn nieuwe snijplan voor aan Evy. Een meewarige blik viel mij ten deel.

Peet, denk even na, als onze bezoeksters minder stof dan een Fat Qarter willen dan snijden we toch vanaf de rol 15 cm...  Oh ja, dat is waar maar ik vind Fat Eightjes zo leuk klinken.
En Arthur en Pietje houden er ook van.

De daarop volgende meewarige blik zal ik u besparen, die was echt waar meer dan meewarig, die was... Nee, ik ga het niet vertellen, laten we het erop hoeden dat die hoogst meewarigst was

Maar wat een goede verstandhouding kenmerkt is geven en nemen, is compromissen sluiten, is luisteren naar elkaar, is toegeven aan elkaar.

En zo is de hele Bella Solids collectie is nu verkrijgbaar op meters, Fat Quarters en Fat Eightjes . Of op 15, 20, 25, 30 etc etc centimeter. Voor ieder wat wils.


Mijn vriendjes zijn verschillend in hun wensen, wie niet -:)

Groetjes
Petra

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...