Zoals u
weet heb ik regelmatig een intensief gesprek met de alom aanwezige stofjes in
de winkel. Soms zeer individueel, met slechts een rol. Soms met een
afvaardiging van een stijlgroep. En maar heel af en toe met alle aanwezigen.
Dat laatste doe ik namelijk niet graag. Het is niet eenvoudig om verschillende
stijlen, met ieder hun eigen denkbeelden en visies, tot een eenheid te smeden.
En al
helemaal niet omdat ik zeer omzichtig te werk moet gaan.
Zo'n
individueel rolletje, dat gaat wel goed. Ik hoor wat zacht gemompel, kijk eens
goed rond en pak de aandachtvrager uit de kast. We bespreken zijn of haar
vraag, komen tot een goed antwoord en klaar is Kees. Niemand die daar ook maar
iets van merkt.
Hoewel,
de afgelopen maand was ik niet zo alert, hoorde en zag de rolletjes bijna niet
en toen sprong er ineens een felle rode uit de kast zo op mijn hoofd. En dat
terwijl ik bezig was een bezoekster te helpen met het uitzoeken van een
rand om haar quilt. Gelukkig bezat ik de tegenwoordigheid van geest om het
rolletje acuut te verhuizen naar de Saleskast in de gang. Zo werden mij de
pijnlijke blikken... ach gossie, die mevrouw is niet helemaal goed... van onze
bezoekster gespaard.
En een
afvaardiging van een stijl, dat is ook nog wel te regelen. Ze mogen sowieso
niet voor 4 uur in de middag komen en als er dan nog bezoeksters zijn dan schors ik even het overleg. Zo'n
afvaardiging van bijvoorbeeld de reproductiestofjes die begrijpen dat best.
Hoewel,
we hebben een nieuwe stijlgroep, de jaren 30 stofjes, en die snappen het
allemaal nog niet zo. Vorige week nog begonnen ze om 13.30 uur ineens op hoge
toon te roepen om crisisoverleg. Met harde hand moest ik ingrijpen. Ik doe niet
aan crisisoverleg. Ik doe aan samen oplossingen bedenken, aan samen tot
consensus komen, en dat jullie uit de jaren dertig komen, jammer joh, het is nu
2013, pas je maar aan. De jaren dertig stofjes bleven sputteren, en klagen, ik
begreep ik niks van. Anarchie alom,
Zeer
tegen mijn gewoonte in besloot ik Evy om raad te vragen. Weet jij wat ze
mankeren, ze luisteren niet, ze blijven maar mopperen? Na de inmiddels bekende meewarige blik stelde
Evy voor ze misschien eens uit hun plastic verpakking te halen....
Een zeer
goed idee, de rolletjes stopten met sputteren en stonden te stralen in hun
kast. Opgelost.
Maar
soms, heel soms heb ik een huishoudelijke mededeling waar alle stijlen van op
de hoogte moeten zijn. Dat is niet eenvoudig. Ik doe dat bij voorkeur na
sluitingstijd. Meestal is de huishoudelijke mededeling eenvoudig. De effen
stofjes krijgen een nieuwe kast, de moderne stofjes gaan verhuizen naar het
koffiekamertje... dat soort zaken. Er is altijd wel wat protest, de gemoederen
moeten worden bedaard, maar het loopt allemaal wel los.
Hoewel,
vandaag was het hommeles. Ik had een huishoudelijke mededeling gedaan. En u
wilt het niet geloven, totale chaos brak uit. En waar ging het om, echt waar
niet te geloven, te gek voor woorden, ik had ze meegedeeld dat wij 2 weekjes
niet aanwezig zouden zijn. Dat wij naar Nadelwelt in Karlsruhe gingen en
aansluitend naar de Expo in Veldhoven. Dat de winkel 2 weekjes dicht zou zijn.
Van 22 april tot 6 mei.
Ze
gilden, en wij dan? Waarom komt Nico niet om ons gezelschap te houden?
Nico
heeft een andere baan, en hij helpt ons nog waar het kan, maar 2 weken.... dat
gaat niet. Ze zwegen beduusd. Ze snapten het wel. Maar ze waren wel verdrietig.
Het ging mij aan het hart. Weet je, als ik jullie nu gewoon op de hoogte houd
van ons uitstapje, is dat een idee? Met instemming werd mijn voorstel aanvaard.
Ik zou ze goed op de hoogte houden, ze hoefden alleen maar ons Blog te
volgen... opgelost!
Een
huishoudelijke mededeling.
Van 22
april tot en met 6 mei is de winkel gesloten.
U
begrijpt dat vast veel beter dan al onze rolletjes -:)
Groetjes,
Petra