Verheirated...

We hebben na een behoorlijk lange rit, gisteren ons huisje bereikt en nog maar een ding gedaan, geslapen. Tjonge wat waren wij moe. Maar na een nachtje flink doorslapen, een dagje wat boodschappen halen en slapen, zijn we weer helemaal fit

De eerste scnhitzel is verorberd en Evy is lekker aan het frutselen met haar lapjes. Een serene rust is over ons gekomen. Ons huisje is geweldig en ik moet eerlijk zeggen, ik die ieder jaar ergens anders heen wilde reizen, nieuwe dingen wilde zien, ben compleet tevreden met het huisje wat wij vorig jaar ook al huurde.

Met een blijde blik van herkenning inspecteerde ik de omgeving en de inrichting van ons huisje. He gelukkig, dezelfde handdoeken, het tafelkleed is niet verwisseld, de bank is nog net zo lekker om in weg te zakken, het uitzicht nog steeds even mooi, alles is hetzelfde gebleven. Heerlijk.

We werden vriendelijk begroet door de eigenaar van ons huisje, Edgar. Hij begreep volkomen dat wij even rust wilde, het papiergedoe kon wel even wachten.

Maar de Duitse puncktichheit kwam vandaag wel aan de orde. Edgar kwam met een formuliertje, een registratie, dat wij als gasten zijn huisje huurden. Of wij even wilden tekenen, twee formulieren, want wij waren natuurlijk nicht verheirated.

Hmmm. Ons Duits is beroerd, maarre, wij zijn wel verheirated toch? We horen toch bij elkaar, we zijn toch samen een? Edgar schudde eventjes zijn hoofd, nein sie sind nicht ein ehepaar, zwei formulieren invullen bitte.

Liebe Edgar, wir sind verheirated, al bijna 4 jaar zijn wij getrouwd, kijk maar, onze trouwringen. Ons Duits is echt allerbelabberdst, maar Edgar begreep het en was geschokt. Ojee, we zullen toch niet uit ons huisje moeten…..maar nee, Edgar was niet geschokt om onze huwelijkse staat, hij was geschokt omdat hij zo in een hokje had gedacht, natuurlijk konden ook wij verheirated zijn, geen enkel probleem.

Und wie ist das hoofd der familien? Huhhh. Wir beiden???? Nee, dat was niet mogelijk, er kon er maar een het hoofd van de familie zijn, en diegene moest het formulier ondertekenen.

Oke, geef maar aan Evy

Oke, geef maar aan Petra

Edgar draaide met zijn formulier van Evy naar mij, van mij naar Evy… En gelukkig Evy had de oplossing. Teken jij maar Peet, jij bent de oudste, ouderdom gaat voor de jeugd.

Met gemengde gevoelens tekende ik het formulier, Edgar was duidelijk opgelucht. Want het maakte hem niks uit, verheirated of niet, maar zijn formulieren….die moesten wel getekend worden. Duitse degelijkheid voor alles. :)

Groetjes

Petra