zondag 7 oktober 2012

Blog 15 september 2012: De verhuizing


Na 4 maanden geverherbouw was ons pandje klaar. Werkelijk alles was vernieuwd. Het pand had een metamorfose ondergaan en stond fier te pronken. Het was prachtig geworden.
1
Ik was helemaal enthousiast, complimenteerde Evy met haar inzicht en leunde achterover.
Ruw werd ik gewekt. Wanneer gaan we verhuizen? Huh, verhuizen... oh ja. De datum werd bepaald, tussen kerst en oud en nieuw gingen we ons oude pandje leeghalen en het nieuwe inruimen.
4
Wijzer geworden door onze ervaring met de inrichting van het oude pandje maakte wij zeer duidelijke afspraken met een kastenmaker, elektricien en stoffeerder. De deadline was 24 december en geen dag later. En zo geschiedde, op 27 december werd de vloerbedekking gelegd, 28 december de kasten geplaatst... waar bleef de elektricien... wij moeten verhuizen. De opening is op 2 januari. Hallo, elektricien...?
2
Wachtend op de elektricien informeerde ik zo terloops eens wanneer de verhuizers eigenlijk kwamen. Wel die kwamen niet. Slechts 4  deurtjes verderop, dat moeten we met de hulp van de kinderen wel zelf kunnen...
Hmmm, ik kreeg weer een geniale inval, winkelwagentjes... we verhuizen gewoon met winkelwagentjes. Opgetogen wandelde ik naar de Albert Heijn op de hoek, leende 4 winkelwagentjes en de verhuizing kon van start. De kasten gingen op een steekwagentje. Fluitje van een cent... weet u hoe moeilijk winkelwagentjes door de sneeuw rijden? En het sneeuwde ontzettend, de vrieskou benam je bijna de adem.
Het deed mij pijn om de hartverscheurende kreten van ontzetting te horen van de garenkasten. Hard moest ik optreden tegen de rollen stof die klaagden over de kou. En met medelijden bekeek ik de dozen met messen en linialen en meer van het klein grut die bibberend tegen elkaar aan gingen liggen.
Ferm sprak ik ze toe, het is maar 4 deurtjes, er wacht jullie zo een prachtig verwarmd pandje, stop met zeuren...
Met vereende krachten is het allemaal gelukt. Tussen de bedrading van de inmiddels gearriveerde elektricien werd het nieuwe pandje steeds voller.
3
Het geklaag verstomde. In het licht van een paar lampjes ontstond een vreedzame saamhorigheid. Het was 31 december 2010. We stonden op de drempel van het nieuwe jaar en, oh wonder, daar was het licht. In volle glorie straalden alles ons tegemoet.
Licht en  ruimte in overvloed, we waren super gelukkig. Met vol vertrouwen zagen wij de opening tegemoet.
 Katjes
Wordt vervolgd.
Groetjes,
Petra

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...