zaterdag 27 augustus 2016

Van A naar A...

Van de week overkwam het met mij dat er een foutje in een bestelling was geslopen. In plaats van een 6 ½  inch biassquare had ik een 15 cm biassquare ingepakt en verzonden. Dat lossen we op. Normaal los ik dat op door het juiste product opnieuw te versturen. De retourzending komt dan ook vanzelf wel weer bij ons terecht. Maar dit keer had ik een lumineus idee. Ik ga het persoonlijk wel even omruilen, we willen toch ook naar Alphen aan de Rijn en daar woont ook onze klant. Twee vliegen in een klap.

Na het artikel geruild te hebben togen wij dan ook snel naar de Quiltwinkel van Alphen aan de Rijn, ‘in de Emma’.


 De aanwezige dames zaten gezellig aan de lunch en Evy maakte een praatje en liet ondertussen haar oogjes ronddwalen voor te scoren lapjes. Ik was natuurlijk met I-padje in de weer voor wat leuke foto’s. Hoewel In de Emma zeker geen grote winkel is hebben  ze een mooie collectie en was de sfeer heel gezellig. Zeker eens langs gaan als je in de buurt komt.


Onze volgende bestemming zou ook onze eindbestemming quiltrondje Nederland worden, tenminste... voor deze week. Wij hadden heel graag ook het hoge noorden en het diepe zuiden bezocht maar dat ging helaas niet. Dus Dorry, Trijntje en andere lieve collega’s, als we weer eens een rondje maken komen we echt langs.

Maar voor vandaag was de bestemming Amsterdam. Omdat Evy al de hele week had gereden stelde ik voor om het stuur eens ter hand te nemen. Een verschrikte blik en de uitroep... ‘wil je van mij af ofzo’ ... was de reactie. Oké, ik snap het wel, Amsterdam is een erg drukke stad en ik ben snel afgeleid. Erg snel afgeleid zelfs, zeker als ik vreemde dingen zie. Maar volgens mij is iedereen dat als je zulke borden ziet...


Behalve Evy want die parkeerde keurig in de Garage aan de Nieuwe Zijds Voorburgwal. Die garage ligt vlakbij de Haan en Wagemakers en Birdblocks. 2 quiltwinkels naast elkaar, wat wil een mens nog meer? Omdat wij van plan waren bij Merel van Birdblocks wat langer te blijven gingen wij eerst naar de buren.

 

 Er was een Bee aan de gang en wij bewonderde het prachtige werk waar de dames mee bezig waren.


Elsbeth begroette ons enthousiast en wij raakten een beetje aan de praat. Ik vond Amsterdam wel een beetje erg druk met verkeer enzo en het advies was om met het openbaar vervoer te komen. Alle Amsterdammers gebruiken het OV, nou ja bijna alle Amsterdammers. Slimme mensen. Er zit maar een maar aan, ik hou niet van het OV, ik wil mijn pandaatje. Wel dat heb ik geweten. Ik kan u een goede raad geven... als u net als ik niet van het OV houdt laat uw auto dan een hotelkamer boeken. Dat is goedkoper dan de parkeergarage.


 Na de lapjesjacht van Evy was het tijd voor een bezoekje aan de buren. 


Wij kennen Merel al heel lang en hebben heerlijk bijgekletst. Zo heerlijk bijgekletst zelfs dat ik vergeten ben foto’s te maken, ik heb er maar eentje en die is helaas ook nog wat beverig. (dus hebben we wat foto's van het blog van Merel "geleend" zodat u toch  mee kunt genieten). De collectie van Birdblocks is namelijk zeer de moeite waard en voor iedereen die van vrolijke, heldere kleurtjes houdt een waar feest!


Na sluitingstijd zijn wij nog met zijn drieën op een terrasje neergestreken  waar de tijd voorbij vloog.

Het was een heerlijke dag en moe maar voldaan zijn wij nu neergestreken op ons meest geliefkoosde plekje in heel Nederland... thuis.

Groetjes,
Petra (en Evy natuurlijk)

vrijdag 26 augustus 2016

La Douce Hollande...

Tussen u en mij gezegd en gezwegen, ik ben een beetje een chauvinist. Een beetje erg zelfs. Ik hou van ons kleine landje, haar gewoontes en gebruiken, kortom, ik hou van Holland.

Ons tripje van vandaag voerde ons weer door bijzonder mooie plekjes.
Plekjes waar ik overigens nog nooit van gehoord had. Neem nu Zevenbergen. Bent u ooit in Zevenbergen geweest ? Wij tot nu toe nog nooit.

Wel, het is een aanrader. In Zevenbergen bevindt zich namelijk 'Atelier Bobbin' van Els Feteris.
En daar heeft u vast wel iets van gehoord. Els ontwerpt schattige patronen in landelijke stijl.Wij ontdekten, leve Facebook, dat Els vandaag en morgen open atelier heeft. Dat laten wij ons natuurlijk niet ontgaan. Snel aan I-padje de route gevraagd en op weg.

Het was super gezellig en wij hebben heerlijk rondgesnuffeld. 

Evy tussen de lapjes en patronen...


 ik heel ergens anders. Buiten in de tuin en... op het toilet.

 

 Voor u bedenkt dat ik er hele rare gewoontes op na houd, het valt mee. Maar soms moet je wel het kleinste kamertje in het huis bezoeken en soms zie je dan gewoon hele leuke dingen.


 Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een beetje doof ben. Hierdoor gaan er in een gesprek vaak woorden langs mij heen, volg ik de context niet helemaal zo. Maar in een gesprek tussen Els en Evy ving ik ineens het woord Brocante op. Omdat mijn gehoor nogal gespitst is op eten dacht ik eerst nog krokante te verstaan, maar het ging over manden enzo, die kan je niet eten. Conclusie, er was in de buurt een Brocante winkel. Daar zijn wij beiden gek op.

I-padje, waar is de Brocante winkel ?
I-padje wist het, I-padje weet namelijk alles en toverde snel de route voor ons naar 'De Korte's Kuriosa' te voorschijn.

Toen wij het erf van de Brocante winkel opreden waande ik mij even op het platteland van Frankrijk, maar nee, we waren gewoon nog in ons prachtige Holland.



Wij kunnen uren dwalen door dit soort heerlijke plekjes. Evy scoorde 2 hele grote rieten manden. Geen idee waarvoor, daar vraag ik verder ook nooit naar. Ik vertrouw er zonder meer op dat zij er wel een leuk plekje voor gaat vinden. Evy is van het leuke plekjes maken namelijk. Zij is daar heel goed in.


 Maar hoe leuk ook, er is altijd een moment dat mijn biologische klok aangeeft dat mijn maag gevuld wil worden. Ik doe dan volgens Evy heel vreemd. Zelf vind ik dat wel meevallen. Ik roep gewoon tegen I-padje... "restaurant in de buurt"? En echt waar. I-padje tovert ze voor mij tevoorschijn.


 I-padje is overigens ook een beetje doof, je moet het echt duidelijk en goed articulerend vragen. Als ik dat doe kijken mensen inderdaad een beetje vreemd naar mij, maar dat deert mij echt niet, ik heb wat ik wil, lekker eten.

Tijdens het eten van een heerlijke gezonde salade viel mijn oog ineens op een krijtbord aan de muur. Yummiee, dat wil ik. Mevrouw van de bediening, dat wil ik. Welke wilt u? Ik dacht dat ik de serveerster niet goed had verstaan, dan kijk ik altijd wat vragend naar Evy, die herhaalt de zin dan voor mij. Welke wil je Peet? Welke...? Allemaal natuurlijk. Grootmoedig bood ik Evy aan dat ze wel mee mocht eten van alle minitoetjes. Lief van mij hè?



Al met al, het was weer een heerlijk dagje uit in eigen land.
Oh ja, als u in de gelegenheid bent zaterdag heeft Els nog een dagje open huis. Heel leuk te combineren met een Brocante winkel en een etentje... een aanrader!

Groetjes

Petra (en Evy natuurlijk)

donderdag 25 augustus 2016

Zomer in Zeeland...

Laat ik eens beginnen met een bekentenis. Ik kom nooit in Zeeland. Niet omdat ik iets heb tegen Zeeland, integendeel . Als geschiedenisfreak weet ik dat ons kleine Hollandje heel veel te danken heeft aan de grote admiraal Michiel de Ruyter, afkomstig uit Zeeland. En ik denk dat iedere Nederlander de Deltawerken, wat echt een kunstwerk op zich is, vooral verbindt met Zeeland. Nee, Zeeland is zeker de moeite waard om te bezoeken.We komen er alleen gewoon nooit aan toe. Maar vandaag dus wel.

Vandaag togen wij die kant op. Met een klein omweggetje via Gouda. Wat wij in Gouda te zoeken hebben, heel veel. Zoveel zelfs dat ik daar een apart blogje aan ga wijden.

Wat wij dan in Zeeland te zoeken hebben. Iedereen die weet wat ons boeit is er nu vast al van overtuigd dat dit niet de Deltawerken zijn.


 Nee, onze trip voerde ons naar Dreischor. Een klein dorpje op het eiland Schouwen-Duiveland.
Heerlijk met de boot... zo'n pittoresk bootje over het Grevelingenmeer, op de voorplecht. De scène uit de Titanic maar dan in het klein zeg maar. Ik droomde al helemaal weg.

We zijn er... huh, geen bootje, geen voorplecht? Oké, mijn fantasie bleek een kleine 50 jaar achter te lopen. Zeeland heeft supermoderne wegen over alle wateren en meren heen laten leggen. Tja...


 Zonder enige moeite of oponthoud arriveerden wij dus bij de Quilt Ster in Dreischor. En de ontvangst was super! Marscha en haar moeder hadden, echt waar, heus,  een verrukkelijk zelfgemaakt stukje taart en koffie voor ons. In een vriendelijke weldadig aandoende workshop annex koffieruimte was het heerlijk toeven.


Na even gezellig bijgekletst te hebben zag ik Evy haar blik op ... 'scoren' staan. Lapjes scoren voor haar Prins. De quilt 'the Prince' bedoel ik hier uiteraard mee hé. Een echte Prins tolereer ik natuurlijk niet. 


Ik heb mij ondertussen prima vermaakt het bewonderen van het prachtige Bunzlau aardewerk.


Maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Het avondeten lokte mij, dus snel aan Ipadje de weg gevraagd naar een restaurant met terras. Ipadje kan dat meestal prima. Maar dit keer ging het niet helemaal goed. De plekjes waar we kwamen hadden weliswaar terrasjes, maar geen parasols. En om onbeschermd op een terras te gaan zitten, daar is het echt te heet voor.


Uiteindelijk vonden wij wel een restaurant met parasols. Vriendelijke bediening en een uitermate leuke locatie. En daar wil ik het verder dan maar even bij laten 😀😀😀

Hartelijke groet,
Petra (en Evy natuurlijk)

woensdag 24 augustus 2016

De ronde van Brabant...

Hebt u dat ook weleens, dat je vrolijk wakker wordt, je tenen even laat wiebelen en ze vriendelijk begroet? Gewoon omdat je weet dat er een leuke dag voor je ligt?

Goedgeluimd riep ik om koffie, want ik begin geen dag zonder koffie, en na het nodige ochtendritueel togen wij op weg.
Ik moet u eerlijkheidshalve bekennen dat de plek waar wij heen gingen bij mij wat gemengde gevoelens opriep. De grote algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde in Breda.


Die gemengde gevoelens hebben overigens niets met die tentoonstelling te maken en ook niet met Breda. Nee, het doet mij altijd een beetje denken aan de allereerste quilttentoonstelling die ik ooit met Evy heb bezocht.Ik kan u vertellen, het was toen allesbehalve een succes. Ik mocht nergens aankomen, geen commentaar geven op quilts, gewoon niks. Ik was daar echt een beetje van getraumatiseerd.

Inmiddels gaat het wel weer beter en ik verheugde mij op mooie quilts, aardige Quiltshop dames en lekker eten. Wel, dat was er allemaal. Als u nog niet bent geweest is het echt een overweging waard. En nu hoor ik u denken...ja pfff... het is ruim 30 graden... ik kan een ietsjepietjes gedachtelezen.

Geeft niks, helemaal niks, het is in een kerk... een mooie koele kerk.
En rondom die kerk liggen heel veel leuke eetgelegenheden met terrasjes en parasols. Heerlijk!


En je komt er ook nog eens heel veel gezellige mensen tegen. Velen van hen zijn te herkennen aan de gele polsbandjes :)


En nog mooier, Breda heeft nóg een kerk, op loopafstand . Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik met op loopafstand ook echt hooguit 300 meter bedoel. Iedereen die mij nog niet zo goed kent... ik ben Antilope. 

In die 2e de kerk is ook een tentoonstelling. Met prachtige quilts van de quiltgroep 'de lachende Bijtjes' en er wordt door Marjolein de Boer een hele mooie lezing verzorgd over hoe quiltvriendinnen door dik en dun, samen, lief en helaas soms ook leed, delen. Naast leerzaam ook een bijzondere hommage aan een bijzondere vrouw die helaas veel te vroeg is overleden, Liset Noorduyn.
Uiteraard zijn daar ook veel van Marjolein's mooie quilts te bewonderen!


Na al dit moois zijn wij ook nog langs geweest bij het Bernina Center. Vanuit de tentoonstelling rijden er pendelbusjes maar wij zijn gewoon met onze eigen auto erheen gereden. Ik heb het niet zo op Bernina Centers. Ze hebben daar namelijk hele mooie Bernina naaimachines... en zal ik u eens wat verklappen... ik kan geen nee zeggen. Tenminste, niet tegen Evy. U snapt dat ik met een wat angstig gevoel zo'n center in wandel? Maar gelukkig dacht Evy zelfs niet na over een nieuwe machine. Daarvoor had zij het veel te druk met iets anders.

In het Bernina Center kwamen wij namelijk Rosemary van Quiltbites tegen.
Quiltbites is een nieuw bedrijf met fantastisch leuke pakketten. Geen naaimachine voor Evy dus, wel leuke pakketten voor in de winkel.
U kunt ze binnenkort bij ons bewonderen. We zijn er helemaal verliefd op!


Na Elly Prins, Aljona en Karen Lipton begroet en gedag gezegd te hebben doken wij snel ons koele autootje in op weg naar onze laatste bestemming


Quiltshop Leur in Etten - Leur. Een goed kwartiertje rijden vanuit Breda. Ik kan het u aanraden als u toch al in de buurt bent voor de tentoonstelling. Een schitterende winkel met voor iedereen wel wat wils. 


Gastvrije dames wezen ons een heerlijk plekje in de tuin waar wij hebben genoten van het schitterende uitzicht, tenminste ik. Evy was weer lapjes aan het scoren. (hoeveel cirkeltjes gaan dat worden zou je zo denken?)


En toen.....eten. Wel eerlijk gezegd, nee. Na dit dagje waren wij best wel moe. En dat is het voordeel van Nederland. Je bent zo weer thuis. Heerlijk met de voetjes omhoog. En het eten wordt vanzelf wel thuisgebracht. Lekker pizzaatje besteld.


Morgen doen we een nieuw rondje. Waarheen?
Dat zien we morgen wel weer, we hebben vakantie!

Groetjes,
Petra (en Evy natuurlijk)

dinsdag 23 augustus 2016

Rondje Nederland...

Na de drukke weken die wij achter de rug hebben met de vele Happy Hours workshops leek het ons een goed idee om een weekje uit te rusten. Zo gezegd zo gedaan. Cora valt voor ons in, niemand komt voor een gesloten deur te staan... waar gaan we heen?

Wel, ik kan u vertellen, daar zijn wij best druk mee geweest. Bedenken waar we heen gaan en vervolgens bedenken hoe we er komen, hotel of huisje, welke plekjes te bezoeken... we werden er een beetje moe van. En toen kreeg ik een grandioos idee, die heb ik wel vaker.
Trouwe lezers van dit blog weten dat daar dikwijls een wat meewarige blik van Evy opvolgt en een duidelijk nee. Maar dit keer niet... ze was helemaal enthousiast .

Mijn super idee was... laten we gewoon in Nederland blijven en dagtripjes maken. Collega's bezoeken, etc etc enne overal lekker eten. Niet bij die collega's natuurlijk, maar in leuke restaurantjes enzo. Evy was helemaal voor, al begreep ik later pas waarom.

Dus togen wij vanmorgen, nou ja, eerst uitslapen natuurlijk.. tegen de middag naar Den Dolder. Marina's Quiltcorner is daar gevestigd. 


Wij werden uiterst hartelijk ontvangen en Evy liep een beetje vreemdsoortig speurend rond. 


Ik heb dan al snel de neiging om mij een beetje te gaan vervelen. Maar niet bij Marina. Want naast heel veel mooie stofjes heeft Marina ook breiwol... sokkenwol om precies te zijn, en helemaal in mijn kleurtjes.



En Evy had na een grondige verkenning van de vele stofjes ook gevonden wat zij zocht. Plaatjes stofjes om te verwerken in haar 'Prince'. Ze werd er helemaal vrolijk van. Waarschijnlijk heeft het te maken met al die cirkeltjes die over door het huis liggen. Ik zal het haar nog weleens vragen...

Helemaal Happy zochten wij ons volgende reisdoel uit. We reden fluks naar Utrecht naar Carol Cox op de oude gracht.


In een prachtig oud pand zit hier al jarenlang een Quiltwinkel die een begrip in Nederland is. De zaak staat met name bekend om haar collectie effen stoffen en de vele Oakshotstofjes. Dat zijn prachtige stoffen die geweven zijn met 2 verschillende kleuren draad in de schering en inslag.


De eigenaresse Maria begroette ons ook allerhartelijkst en legde uit dat de winkel een beetje op zijn kop stond omdat zij morgen naar de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in Breda gingen met de winkel. Wel dat belemmerde ons totaal niet en ook hier scoorde Evy weer wat van haar gading. (nog meer cirkeltjes waarschijnlijk?)

Weet u wat het is met quiltwinkels? Ze hebben allemaal zo'n eigen assortiment dat je steeds weer andere stofjes en leuke tooltjes ziet. En gelukkig is iedereen anders, dat komt de variëteit alleen maar ten goede.

 En toen, jawel, toen mocht ik het zeggen, waar nu heen. U die mij kent weet het vast al. Eten natuurlijk! Mijn Ipadje weet feilloos de weg naar leuke restaurantjes in mooie omgevingen en bracht ons snel naar de Loosdrechtse plassen. 


Aan de waterkant met een heerlijk zonnetje hebben wij lekker gegeten.


 Inmiddels zijn wij in ons vertrouwde huisje met, al zeg ik het zelf, een fantastisch bed en gaan nog even in onze eigen tuin nagenieten.

Morgen weer een dag... ik zal de routekaartjes weer op Facebook zetten dan reist u lekker mee.

Groetjes

Petra (en Evy natuurlijk)

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...