Ons avontuur was natuurlijk begonnen toen wij tegen de receptioniste van de niet nader te noemen hotelketen vertelde dat wij niet langer gebruik wenste te maken van hun accommodatie. Zo gezegd , zo gedaan, zonder reserveringen besloten wij per dag een onderkomen te zoeken. En het ging geweldig.
Ons onderkomen op de eerste dag van ons avontuur was top, een heerlijke hotelletje in Bath. De tweede nacht brachten wij door in Bradford on Avon. Ook al fantastisch.
En toen ging het mis. Overal waar wij informeerden was het vol. Evy belde en belde...no, no room, full
Ik begon mij al een beetje zorgen te maken maar net op tijd vonden wij een onderkomen. Geen huisje of cottage maar een hotelletje met de aansprekende naam Ship and Bell . Heel aardig, mooi, keurig, niks op aan te merken. Maar we waren op avontuur, en dan zoek je toch net even iets anders.
Dus vandaag hadden wij ons vast voorgenomen, we willen een ouderwetse B&B. Daar gaan we voor.
We vonden een B&B . Het zag er prachtig uit.
Alert alert alert
Eventjes wachten met verder lezen tot morgenochtend als u goed wilt slapen vannacht.
Het zag er zelfs schitterend uit. Wij keken elkaar eens aan, knikten elkaar toe en openden de deur die ons toegang zou verschaffen naar ons onderkomen voor de nacht. En wij stonden stokstijf stil. Achter de deur bevond zicht een naargeestig halletje met een soort receptie. En geloof het of niet, maar wij waanden ons rechtstreeks in het motel uit de film Pschyco van Alfred Hitchkok .
Wij keken elkaar eens aan, knikten elkaar toe en draaiden ons om, en stonden stokstijf stil. Uit het niets was er een man opgedoken die ons vroeg of wij een kamer wilde. En geloof het of niet, de man leek als twee druppels water op Norman Bates, de enge hoteleigenaar uit bovengenoemde film.
Om niet geheel onbeleefd over te komen bevestigde wij zijn vraag, we zochten inderdaad een kamer. Maar we wilden de kamer wel even zien. De man bekeek ons nauwkeurig en verklaarde dat het nergens voor nodig was, hij had de mooiste kamer van heel Engeland voor ons. Wij hielden echter voet bij stuk, na het debacle bij de niet nader te noemen hotelketen willen wij eerst de kamer zien. De man weigerde, tot 3 x toe, hij hadde mooiste kamer van heel Engeland, die hoefden wij niet van te voren te zien.
Wij keken elkaar eens aan. En waren het met elkaar eens...hier gingen wij niet overnachten. Wij vertelden de meneer dat wij verder wilden kijken en draaiden ons om naar de deur. En geloof het of niet, de man begon te schreeuwen, hij had de mooiste kamer van heel Engeland, die moesten wij nemen.....
Evy was heel resoluut, wij moeten niets, wij gaan ergens anders kijken. Onderweg naar de auto liep de man ons achterna, hij had de mooiste.....
Snel reden wij weg, de man was wellicht een beetje in de war, en hij was vast geen nare man, maar wij waren erg opgelucht dat wij weg waren.
Maar we hadden nog steeds geen onderkomen en het begon toch al wat later te worden.
En ons ipadje werd leger en leger. En ik riep linksaf terwijl wij rechtsaf moesten. En toen rechtsaf terwijl wij linksaf moesten. Wanhopig keek ik eens om mij heen, het was hier wel mooi. Evy keek ook eens om zich heen en concludeerde....we zitten hier op een privéweg. We mogen hier helemaal niet komen. En terwijl wij bedachten hoe we konden keren doemde er iets voor ons op. Iets geweldigs. Iets ongelooflijks moois.
Eef, we zijn door een tijdbariere gereden, we zijn in de tijd beland van Downtown Abby. Evy keek mij een aan met een meewarige blik. We rijden door naar de oprit en daar draaien we, was haar reactie op mijn tijdreis. Oke, doen we. En geloof het of niet, opeens viel mijn blik op een piepklein bordje....hotel.
He Eef, dit is een hotel, zullen we vragen of ze een heel klein kamertje vrij hebben? Evy keek een beetje bedenkelijk , terecht, ik vermoedde zo dat ook iniminililipietepeurige kamertjes extraordinaire prijzen zouden hebben in dat kasteel.
Ach , vragen kan geen kwaad. Kom op, we gaan informeren wat een nachtje slapen hier kost. Wij wandelden de indrukwekkende hal binnen. Een zeer vriendelijke dame nodigde ons uit om plaats te nemen en informeerde wat zij voor ons kon doen. Wij willen graag een kamer voor vannacht maar willen wel weten of ons budget dat toelaat. De dame noemde de prijs en stomverbaasd keken wij elkaar eens aan. Is dat per uur of per nacht ? het was echt de prijs per nacht verzekerde de dame ons.
Wij keken elkaar eens aan en besloten ons verblijf in Engeland hier te eindigen. Heeft u ook voor 2 nachten een kamer? Ja hoor, geen probleem. Wij blijven 2 nachtjes hier. Het is hier geweldig -:)
Groetjes
Evy en Petra
