Lampjes en ander oud spul

Een nieuwe dag , nieuw avonturen. Ons autootje brengt ons overal waar we heen willen. Zonder gesputter of gekreun. Ons autootje vraagt niet veel van ons, alleen af en toe wat benzine. En ons autootje is zo attent om op tijd aan te geven dat zij dorst heeft. Ik begrijp ons autootje, ik let goed op haar signaaltjes. En ik zie gelijk als zij geel licht geeft. Dan weet ik, even stoppen bij het benzinestation.

Dat weet ik als ik zelf rijd, dan heb ik een innig contact met het dashboard en zie direct alle lampjes aangaan. Maar ik rijd niet in Engeland. Ze rijden daar heel vreemd andersom. Mijn hersentjes kunnen niet vreemd andersom denken. Evy haar hersentjes kunnen dat wel dus die mag rijden. We willen namelijk wel heelhuids weer thuiskomen. 

Maar helaas heeft Evy een gebrek, ze ziet niet dat er lampjes gaan branden op het dashboard. En omdat ik niet rijd en het veel te druk heb met naar het andersom rijdende Engelse verkeer te kijken mis ik die signalen ook. Tot het mij opeens opviel...Eef, je hebt bijna geen benzine meer, het gele lampje brand. Evy maakte zich niet zo druk, bij het eerstvolgende benzinestation zouden we tanken. Maar het eerstvolgende benzinestation kwam maar niet....nog steeds niet, nog niet....hèhè, het kwam. Opgelucht wilden we gaan tanken. Ik keek, keek nog eens....

Gelukkig was er vrij vlot daarna nog een benzinestation die wel ons autootje van benzine kon voorzien. Ik nam mij voor om beter op ons autootje te letten, Evy kan ook niet alles tegelijk doen en we gingen verder op pad.

Op antiekjacht. Ja u leest het goed, op antiekjacht. Wij hadden her en der nogal wat adressen bemachtigd van antiekzaakjes en zouden beginnen in Dorchester.    

Daar was een hele grote loods waarin wel 60 verschillende antiekwinkeltjes hun waren uitstalden. Het was echt heel groot met heel veel oude dingen. Erg veel oude dingen, de Engelsen nemen het begrip antiek nogal ruim.

Zo zagen wij een oude quilt, niet antiek, gewoon oud. Er had een tijdje een muizenfamilie in gebivakkeerd. Die hadden er wat artistieke gaten in geknabbeld en wat muizenluchtjes in achtergelaten. En voor die oude quilt wilde men heel veel nieuw geld hebben. 

Wij hebben de quilt aan de verkoper gelaten en struinden verder.

Opeens zagen wij iets leuks. Wij hadden er wel even voor nodig om erachter te komen wat het was maar toen wij dat eenmaal wisten vonden we het leuk. 

Oude needletreaders, draad door de naald trekkertjes. Die hebben wij natuurlijk wel gekocht.

Wij waren erg lang aan het struinen geweest en hadden nog geen slaapplek voor de nacht. Dat werd nog een heel verhaal, maar niet nu -:) Ik lig op een bed dit blogje te tikken dus het is goed gekomen, daarover later meer. Nu ga ik slapen, ik ben doodmoeeeeeee.

Groetjes

Evy en Petra