donderdag 12 december 2013

Migreren...

Ik had tot een jaartje geleden nog nooit ervan gehoord, wel van emigreren of immigreren, maar migreren, nog nooit. De allereerste keer dat ik hoorde, we gaan migreren keek ik zeer verbaasd maar super enthousiast. Dat doe ik altijd als ik iets niet weet, ik ga er dan maar vanuit dat het leuk is.

Dus riep ik blij, leuk ik doe mee. Wat volgde was een vernietigende blik, ik begreep dat het niet leuk was en al gauw bleek het ook nog mijn schuld. Ik had ons blogje bij typepad kapot gemaakt en toen moesten we migreren naar Blogger. Ik bespaar u de staat van chaos in ons normaal zo rustige leventje en volsta ermee dat het allemaal wel lukte. Niet dank zij mij, ik hou mij verre van technische internet dingen, Evy heeft de klus geklaard. Eind goed, al goed.



Tot ik een tijdje terug ineens hoorde, we gaan migreren… alle alarmbellen gingen tegelijk af, ik bedacht razendsnel dat ik wel op wat knopjes bij Facebook had geklikt, in het blog had ik ook wat statistiekjes bekeken en ook op wat buttons geklikt, maar ik had voor zover ik wist niks kaduk gemaakt.

Ik mompelde zachtjes dat ik echt niks had gedaan, tenminste niks wat kwaad kon, tenminste niet dat ik wist. Tot mijn grote opluchting bleek dat ik inderdaad niets had kapot gemaakt, het ging om onze website, die moest worden vernieuwd en gemigreerd. Een verhuizing van de ene webmaster naar een andere webmaster zeg maar, met een veel betere webshop, meer mogelijkheden , kortom, anders. Ik was het er mee eens en bemoeide mij er verder niet mee.  Niet uit desinteresse, nee verre van dat, ik ben altijd voor vernieuwing, maar ja… ik hou mij verre van technische internet dingen.

Nu, ik kan u vertellen, dat migreren… we gaan het nu echt voorlopig , de komende 25 jaar ofzo, niet meer doen.

En dat is ook niet nodig want met veel trots presenteren wij onze nieuwe website. Kijk en oordeelt uzelf op het vertrouwde adres www.quilterspalet.nl

 

Groetjes, Petra, de migrant J

 

zondag 1 december 2013

Cupcakeje?...

Vraag het iedere quiltster, houtsnijdraaier , schilder....vraag het iedereen en zij zullen het beamen, goed gereedschap is het halve werk.

Weet u nog dat ik een paar maanden geleden door onze groothandel was uitgenodigd voor de high tea. Het was geweldig goed verzorgd en toen wij weggingen kregen wij als attentie een blik cupcake mix en een blik brownie mix. Heel attent , ik was super enthousiast en beloofde Evy de lekkerste cupcakes die ze zich maar kon bedenken.
 
 
De blikken stonden fraai blik te zijn voor een tijdje, ik bekeek ze van tijd tot tijd en las verschillende keren de gebruiksaanwijzing. Die was heel duidelijk....mix de ingrediënten....ho stop, ik heb geen mixer, ik kan helemaal geen cupcakes bakken. Eef, ik heb wel een mixer nodig hoor.

Die verkopen ze bij de Blokker, dus als je daar nu even langsgaat, neem dan wel gelijk een bakblik voor cupcakes mee, anders gaat het nog niet. Evy is soms heel praktisch ingesteld maar ik twijfelde.... Ik dacht lang na, hmmm, een mixer, welke mixer, goed gereedschap...Ik besloot mij eerst te verdiepen in mixers en gelooft u mij, dat is helemaal nog niet zo eenvoudig. Er bestaan heel veel mixdingen, van simpele handmixers tot complete futuristisch uitziende apparaten die jawel, ook kunnen mixen.

Na rijp beraad besloot ik tot de aanschaf van een keukenmachine die ook kon mixen. Een hele uitgave maar goed gereedschap...echt waar, Evy zegt het altijd...is het halve werk. Ik besloot gelijk tot de aanschaf van bakblikken, vormen en meer artikelen die het maken van cupcakes een fluitje van een cent zouden maken.
 
 
De bekostiging van dit alles kwam uit mijn "Ikrooknietmeerspaarpotje" Een maand of 4 geleden hebben Evy en ik namelijk besloten niet meer te roken en sindsdien sparen wij de rookuitgaves op. Heel handig, zo heb je nog eens plezier van het roken.

Mijn nieuwe machine is geweldig, het kan alles, smoothies maken, mooie komkommerplakjes snijden, kaas raspen....echt geweldig. En het kan natuurlijk mixen. I mix wat af sinds ik de machine heb, met als resultaat enorme hoeveelheden cupcakes, pompoensoep, boterkoek, aardappelpuree, fruitdrankjes etc etc. Ik ben helemaal into bakken en koken. Met enthousiasme raspte ik kilo's wortels, sneed zakken vol uit tot snippertjes...en toen kwam ineens uit het niets de vraag....waar ga je dat allemaal laten, opeten is geen  optie, bewaren kan niet want we hebben geen vriezer....stop ermee.

Verdwaasd keek ik eens om mij heen, Evy had natuurlijk gelijk, we zijn maar met ons tweetjes en de hoeveelheid voedsel was genoeg voor een heel weeshuis.

Bel jij eens even die meneer van de wasmachine op, en vraag of hij een vriezer komt brengen? Evy keek mij aan met de zo bekende meewarrige blik, verklaarde mij voor totaal gek en ging bellen. Want als er iets is wat Evy wil dan is het dat ik lekker bezig ben, als er iets is wat Evy nog meer wil , is dat er geen eten wordt weggegooid en als er iets is wat Evy het allermeest wil is het wel dat ik gelukkig ben en het bereidden van eten met de keukenmachine maakte mij zeer gelukkig, dat zag zij ook wel. Dus zij belde de meneer die ook onze wasmachine, koelkast en droger ooit eens heeft geleverd en bestelde een vrieskast. Gelukkig was ik bij het telefoongesprek aanwezig  en kon net op tijd  gillen dat ik een grote vrieskast wilde, zij bestelde bijna een klein tafelmodel. Maar nee, goed gereedschap...
 

Nu moet ik alleen nog 3 maanden mijn "Ikrooknietmeerspaarpotje" te vullen om het vriesding te bekostigen maar dat is geen probleem.

Ik heb het weer eens bewezen, goed gereedschap is het halve werk.
 
 
Groetjes
Petra  

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...