Nu wil ik altijd wel helpen, daar zijn wij natuurlijk ook
voor, maar ik weet al voor de vraag wordt gesteld dat ik dat niet kan. Mijn
technische kennis schiet hier namelijk schromelijk te kort.
En nu hoor ik u denken, hallo, je hebt Evy toch, die weet
alles, roep die er dan even bij. Een zeer goede gedachte, die ik onmiddellijk
uitvoer. Eeeeef, kan je even helpen?
Ook Evy weet wat er gaat komen, niet omdat zij net als ik
paranormale gedachten lees gaves heeft, nee, ook zij herkent onmiddellijk de
grote tas, wanhopige blik en bezorgd kijkende meneer.
Wat kan ik voor u doen? De vraag is het startschot voor
actie. De grote tas gaat open en er komt een prachtige quilt uit. Zo'n quilt
waarvan je kan zien dat er met heel veel liefde aan gewerkt is. Schitterende
blokken, intensief doorgequilt, subliem.
En met rafelige stukjes, loshangende patches en loslatende
naadjes. En dan komt de vraag die wij al verwachten, kunt u dit repareren? We
kijken naar de quilt en wachten even met antwoord geven. Uit ervaring weten wij
dat de ernstig kijkende meneer ons nog iets gaat vertellen. En inderdaad, hij
schraapt de keel en vertelt dat hij de quilt van zijn moeder heeft gekregen
toen hij ging studeren en voor het eerst op kamers ging wonen .
Ik schat de mans leeftijd op midden 60. De quilt zou dus al
zo'n 45 jaar oud zijn en blijkbaar een tijd heel intensief gebruikt.
45 jaar geleden kreeg hij hem. Hij was er blij mee,
gebruikte de quilt waar hij voor bedoeld was, warm op zijn bed of bank en
studeerde af. Maakte kennis met een meisje, kocht een huisje en de quilt
verhuisde mee. Er kwamen kinderen. Ook die ontdekte de quilt, die inmiddels
naar zolder was verhuisd want hij paste niet zo in het nieuwe interieur.
Er werden tenten mee gebouwd. Op warme dagen gebruikten de
kinderen hem als picknickkleed in de tuin en er kwamen wat rafeltjes aan. De
nieuw aangeschafte hond vond het ook wel een lekker dekentje, groef er af en
toe eens met zijn pootjes in en er lieten wat patches los.
De kinderen gingen studeren en hun eigen leven leidden. Ze
kregen van Oma allemaal een nieuwe quilt en de inmiddels sterk aangetaste quilt
kreeg een rustplekje op zolder.
En toen gebeurde het onvermijdelijke, bij het leven horende
maar intens verdrietige moment dat de moeder van meneer overleed.
En zoals dat gaat in het leven komen er na het eerste
verdriet de mooie herinneringen. Het nostalgisch terugblikken. De warme
gedachten aan de moeder die door haar quilt altijd een beetje bij hem was
geweest, die eerste jaren van zijn studie, voor het eerst op eigen benen maar
altijd warmte vindend bij de quilt... waar was die eigenlijk... de quilt.
Hij vond hem op zolder. Een beetje gehavend maar hem oh zo
dierbaar. Hij wilde de quilt weer voelen, zien, zich eraan verwarmen. Zijn
vrouw begreep hem. En stelde voor de quilt in zijn oude luister te herstellen.
Maar hoe?
Wel, dan ga je naar iemand die er verstand van heeft
dachten ze zo. U weet inmiddels ook de vraag van het stel?
Juist, de meneer vroeg hoopvol, kunt u hem maken? Maar
hoezeer wij deze wens ook begrijpen, ons antwoord is altijd nee. Wij zijn geen
restaurateurs. Maar we hebben wel tips.
Breng de quilt naar de stomerij zodat alle hondenhaartjes
er af gaan en hij weer fris ruikt.
Peuter de bies van de quilt af en zet er een nieuwe op.
Koop wat bijpassende lapjes, het liefst effen, of tone-on tone, stofjes, die
blenden meestal het best met stofjes van 45 jaar geleden en appliqueer deze over de
gehavende lapjes en losse naadjes heen.
Naai een label op de achterkant van de quilt... made by oma
in 1970
Neem de quilt weer in gebruik, laat de kleinkinderen er
weer tenten mee bouwen en er op picknicken in de tuin.
De meneer keek opgelucht, de mevrouw was helemaal happy en
ik....
Ik zag in gedachten onze achterkleindochter, 45 jaar
later, gebogen over dezelfde quilt
bovenstaande tips geven aan een bezorgd kijkende achterkleinzoon van de meneer.
Een mens mag dromen toch?
Een quilt, een geschenk voor generaties na u. Niet om weg
te leggen in zuurvrij papier maar om te gebruiken. Daarvoor is hij met liefde
gemaakt.
Groetjes,
Petra
Groetjes,
Petra
Mooi idee Petra :-)
BeantwoordenVerwijderenWeer prachtig be- en geschreven!!
BeantwoordenVerwijderenMooi!!!
BeantwoordenVerwijderenZo is het maar net!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Marijke
Heerlijk om zo'n verhaal te lezen ,gelukkig zijn er nog mensen die een quilt waarderen.
BeantwoordenVerwijderenGr Anette
Piep wat een mooi verhaal, heerlijk bij mijn zondagachtend koffietje
BeantwoordenVerwijderenKnuf
Wat een mooi verhaal, ik hoop dat het ooit met mijn quilts ook zo gaat.
BeantwoordenVerwijderenQuiltgroetjes Leontien
Mooi verteld! Ik hoop dat mijn weggegeven quilts ook zo'n mooi verhaal meekrijgen. Groetjes van Joke
BeantwoordenVerwijderenMooi verteld! Ik hoop dat mijn weggegeven quilts ook zo'n mooi verhaal meekrijgen. Groetjes van Joke
BeantwoordenVerwijderen