Ik denk dat de Amerikaanse lucht niet zo goed is voor mijn oortjes. Airconditioning die constant psssst, psssst doet. Heel vervelend.
Psssst, psssst " she isn,t listening"
Ineens begin ik het door te krijgen, het is niet de airco, het zijn de stofjes in de diverse quiltshops waar wij rondstruinen. Nu ben ik wel goed maar niet gek. Ik ga zeker niet in een vreemd land tegen stofjes aan staan praten. Thuis praat ik mij overal wel uit, maar hier in het Amerikaans wordt dat wat lastiger. Resoluut besloot ik de stofjes de mond te snoeren.
Shut up, i don,t want to talk to you, they maybe think that i,m not normal. So be quit, stil zijn NU.
"But we are curieus how it is with our Brothers and Sisters in your country" . Ik besloot mijn veel gebruikte tactiek toe te passen. I,m sorry, i don,t speak english or americaans.
"Oh dat geeft niks hoor, wij passen ons wel aan...hoe is het met onze broeder en zuster stofjes in Nederland". Ik heb geen flauw idee, ik ben met vakantie. Maar Cora is vast heel lief voor ze. Uit mijn ooghoeken zag ik Evy al bedenkelijk kijken dus ik herhaalde mijn Shut Up.
Ze trokken zich er weinig van aan. Het ratelde maar door. Hoe was het met het schaapjesstofje en met de familie Di Fordjes... ik werd er tureluurs van. Heel gemeen besloot ik ze het zwijgen op te leggen. Wij snijden jullie broertjes en zusjes in stukjes en dan verspreiden wij ze over het hele land. Ze zien elkaar dan alleen nog maar op Facebook en sommige gelukkige worden herenigd op een show. Maar dat is maar voor een paar dagen, daarna worden ze weer gescheiden.
Zo, daar moesten ze het maar mee doen. Het werd wat stiller, voor eventjes...
" Neem je ons mee, zodat we in de winkel op familiebezoek kunnen. "
Het moet ook niet gekker worden, jullie zijn echt niet de sterkste lampjes in de kroonluchter hé. Wij gaan toch geen stofjes, die wij notabene zelf al hebben meenemen naar Nederland. Daarbij, jullie hebben het hier fantastisch, super veel ruimte om je heen, lekker goedkoop, zodat jullie met yards tegelijk meegenomen worden, echt geloof mij, in Nederland is het best behelpen met de ruimte.
Maar, maar, maar....
Tjonge, hou eens op met stotteren, Evy kijkt niet, zeg het maar. Het antwoord verbaasde mij hogelijk. "Bij jullie zijn wij bijzonder"
Hier moest ik eens even goed over nadenken. Het klopt inderdaad dat in Nederland een Quiltwinkel meer is dan alleen een plaats waar je stoffen kunt kopen.
Wij zijn in Amerika overal hartelijk ontvangen, aardige dames die zeer behulpzaam waren, wat ontbreekt er dan. Nadat mijn hersentjes overuren hadden gemaakt wist ik het ineens. Wij hebben iets wat geen enkel land waar dan ook ter wereld heeft...gezelligheid. Het is niet te vertalen, het is niet uit te leggen, gezelligheid.Dat maakt alles bijzonder.
"Wij willen ook kezellikheid, wij willen ook kezelikheid, neem je ons mee?" Nee, nogmaals, nee. Ik weet niet of alle stofjes in Amerika wel zo graag willen kennismaken met gezelligheid. Jullie zijn maar een minderheid, misschien denken stofjes in andere steden er wel heel anders over. De stofjes roezemoesden. door elkaar heen. Ga dan naar Paducah, naar Hancocks of Paducah.
Onze broertjes en zusjes daar zullen je precies hetzelfde vertellen, ook zij willen kezelligheid.
Eef, we gaan naar Paducah. Zal ik u de meewarige blik en het...spoor je wel helemaal ..maar besparen. Ik legde Evy uit dat we ruim op tijd waren voor St Louis, en ik had gehoord dat er in Paducah een supergrote Quiltwinkel was. En oh ja, ook het nationaal quiltmuseum.
Evy was erg bevattelijk voor mijn argumenten en na een omweggetje van zo,n 200 kilometer kwamen wij aan in Paducah. Op naar Hancocks . Wel, ik kan u vertellen, ik was echt flabbbergasted.
Wij zijn in het algemeen en in het bijzonder super tevreden met ons winkeltje. Maar iets meer ruimte,ja Daar konden wij als we de Amerikaanse quiltshops zien weleens een tikkie jaloers op zijn. Konden..want na ons bezoekje aan Hancocks is dat ietjepiestje helemaal weg en zijn wij super happy met ons gezellige pandje.
Visualiseert u even mee? Of wacht, hoeft niet. Kijkt u mee....en een kleine waarschuwing vooraf, ik had heel veel foto,s nodig om u een indruk te geven van Hancocks .
En luistert u mee. Pssspsttt , psssttt, May we come to you to Holland, please, please .
Er is echt geen beginnen aan. Duizenden stofjes...Eef .. help. Ze willen allemaal mee. Koop ze , alstjeblieft.
Na een ietwat onbegrijpende blik en mijn uitleg besloot Eef 1 stofje te kopen, een hele speciale, die wijzelf niet hadden. De rest van de stofjes begreep dat wel al waren ze wat teleurgesteld.
Na veel gewik en geweeg had Evy het stofje uitgezocht. En echt heel eerlijk, ik prijs Evy voor haar barmhartigheid....wat een lelijk stofje had ze uitgekozen. Echt waar, niks geen Disney, glitterstofje of lekker fel gekleurd batikje. Soms snap ik er helemaal niks van.
Morgen gaan we naar het quiltmuseum..........oh ja , en lekker eten. Dat snap ik tenminste.
Groetjes
Evy en Petra
Dat zou voor mij niks zijn, zo'n quiltsupermarkt, ik zou geen keus kunnen maken en met lege tas de winkel weer verlaten. Geef mij de Hollandse gezelligheid maar!
BeantwoordenVerwijderenIk kom liever bij jullie in de winkel. Zou door de bomen het bos niet meer zien, of beter door alle stoffen de quiltstof niet meer zien. :-) Veel plezier in het Quiltmuseum.
BeantwoordenVerwijderenDaar zou ik ook met lege handen vandaan komen en je kunt daar ook vast geen enkele Fat quarter kopen.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier in het museum.
Heel leuk om een keer mee te maken.....ik zag zoveel moois....en kocht niks en in het hotel hat ik daar toch spijt van.....(Portland)
BeantwoordenVerwijderengenoten van je schrijfsel geweldig
BeantwoordenVerwijderen