Lands wijs, lands eer.

Ik blijf mij verbazen over sommige Amerikaanse gewoontes. 

Ontbijten met kaneelbroodjes en donuts bijvoorbeeld . In de over ons budget gaande hotels zullen ze vast een uitgebreidere keuze hebben maar daar komt ook de gewone Amerikaan niet. Dus concludeer ik dat het waarschijnlijk een heel gangbaar ontbijt is. 

Ik drink vrolijk koffie s, morgens en bekijk met stille verbazing het ontbijtgedrag van de medegasten.Maar vanmorgen moest ik mijzelf inhouden om niet te gaan staren. 

Visualiseert u even mee. Men neme een broodje, giet daar een flinke soeplepel stijve havermoutpap overheen, lardeert dit met 2 gepocheerde eieren , prakt er 2 ernstig chemisch uitziende worstjes doorheen en giet er een lepel stroop bij. Eet smakelijk. Lands wijs, Lands eer

En wat denkt u van de vreemde gewoonte van Amerikanen om alles wat uit de vorige eeuw komt vintage, maar liever nog antiek te noemen. Bedenk u hier even bij dat 1999 ook vorige eeuw is. Nog geen 20 jaar oude spullen worden voor torenhoge prijzen verhandeld. Echt vintage...Nu vinden wij dat geen enkel probleem, wij zijn gek op rondsnuffelen in de antiekzaken.

In Amerika naar een antiekwinkel gaan heeft ook zo zijn voordelen, ons huis raakt er niet overvol van, We kunnen het namelijk toch niet meenemen in onze koffers dus kopen we heel weinig . Hooguit een naaldenkokertje ofzo. Terwijl het koper door het pleetlaagje heen schimmert geloven wij ook nog dat het om een antiek zilver naaldenkokertje gaat. Althans, wij knikken ja, leggen het terug en mompelen iets van, heel mooi, maar boven ons budget. Wij vermaken ons opperbest met alles te bekijken. Lands wijs Lands eer

En wij realiseren ons ook maar al,te,goed dat het Nederlandse haringhappen voor bijna iedere niet Nederlander een zeer vreemde gewoonte is.

Amerikanen koesteren in ieder geval wel hun grote helden, ze noemen er zelfs straatnamen naar. Toch best heel lief van ze.

Inmiddels heeft onze roadtrip ons al voorbij Louisville gebracht. Nog een kleine 400 kilometer en we zijn op onze eindbestemming St Louis. Iedere dag is het weer een verrassing waar we slapen. Als we genoeg van het rijden hebben roep ik tegen Ipadje....hotel in de buurt...en het is bijna niet te geloven maar Padje begint gewoon een kaart tevoorschijn te toveren met alle hotels in de omgeving. 

Via Booking .com reserveer ik het hotel wat mij aanspreekt en voilà, ons bedje staat klaar. Morgen gaan wij op mijn verzoek weer naar wat quiltshops zoeken want ik moet iets verifiëren.

Wat? Dat leest u in een volgend blogje

Groetjes

Evy en Petra