dinsdag 23 mei 2017

Het leven is vurrukkulluk

Herkent u de bovenstaande zin. Het is de titel van een boek van Remco Campert. Heel lang geleden heb ik het ooit eens gelezen en de inhoud ben ik verder vergeten. Maar die titel.
Die herinner ik mij iedere dag. Want het leven is inderdaad verrukkelijk. De ene dag wat meer dan de andere, anders zou het ook maar een saaie boel worden maar iedere dag is er wel een momentje, of vele momenten om happy van te worden.



Neem nu een dag als Zondag 21 Mei .Om 6 uur loopt de wekker af. Niet iets om super vrolijk van te worden. Ik bedoel, 6 uur, kom op zeg, dat is zo,n beetje midden in de nacht. Zeker voor een ochtendschuw typetje als ik. Al die opwekkende spreekwoorden zoals " De morgenstond heeft een lachende mond" of "een spin in de morgen geeft een dag zonder zorgen" Het spijt mij, maar het is aan mij totaal niet besteed.

Maar dan komt het happy moment. Een lekker kopje koffie, toast met zachtgekookte eitjes. Voor ik het weet is het 7 uur. Nog steeds een onchristelijk tijdstip om wakker te zijn maar het happy gevoel begint te komen.

Plotsklaps is het daar, je loopt na een ritje van een beetje veel kilometers het Convention Center in. Je realiseer je dat er een dag vol nieuwe ontdekkingen voor je ligt en onbewust klinkt de titel van een boek door je nog niet helemaal functionerende brein door...........het leven is vurrukkulluk.

Voor u nu denkt, die Amerikanen zijn wel erg vroege vogels met beurzen die al om 8 uur open gaan. Dat is niet zo. Vanaf 8 uur zijn er diverse workshops en Evy wil die graag bijwonen. Een mens is nooit te oud om iets aan of af te leren.

Na die workshops , waaraan ik overigens niet actief deelneem, start de Beursdag. De mooiste stands schitteren je tegemoet. Ik heb er heel veel gefotografeerd.
Al die foto,s vindt u via onderstaande link.

St Louis Boots & Zo

Tussendoor gaan wij natuurlijk wel lunchen en dat doen wij super-de-luxe in het Marriot Hotel. Nu niet direct denken, wat een verbrassers, nee juist niet.  
In het Convention Center verkopen ze uitsluitend zeer onsmakelijke broodjes voor heel veel geld.  Tegen alle Amerikaanse gewoontes in zijn het ook nog eens minibroodjes. De eerste keer dat ik ze zag, die broodjes, heb ik even aan de bedienende dame gevraagd of ze geen nulletje waren vergeten op de prijslijst.  Moest het niet 0,80 zijn in plaats van 8,00.  Ik vraag dat soort dingen in het Nederlands en Evy vertaalt alleen de dingen die ze wil vertalen dus ik heb niemand beledigd hoor.  Maar wat een afzetterij.

Daarom gaan wij naar het Marriot Hotel aan de overkant om te lunchen. Ik weet uit ervaring namelijk dat de lunches in hotels vaak zeer redelijk geprijsd zijn en meestal erg lekker. En dat bleek ook zo te zijn in het Marriot. Ik zit daar dan om mij heen te kijken, naar alle bedrijvigheid en geniet van mijn lunch. Echt een, het leven is vurrukkulluk momentje.




Na de lunch kan ik weer met frisse moed de paden op, de lanen door in het Convention Center.



Vier hele dagen hebben we er doorgebracht en we hebben vast een aantal stands niet gezien. Maar wat we wel gezien hebben.....grandioos.

En dan is het alweer tijd voor, u raadt het nooit......Het Diner.........nee, niet dat boek van Herman Koch. Gewoon mijn avondeten , zeer belangrijk
Herinnert u zich nog toen wij een kleine 3 jaar geleden in Houston waren. Rinske en Emmy nodigden ons uit voor een dinertje. U kent Rinske wel, van Rinske Stevens Design. Een super groothandel die ook heel mooie kartonnage pakketten verkoopt. Juist ja , die Rinske.
   

We zijn toen naar de Cheese Cake Factory geweest en het leek ons wel leuk om Rinske , dit keer samen met dochter Charlotte , uit te nodigen om weer bij de Cheese Cake Factory te eten. Nu wel het filiaal bij St Louis uiteraard.



Het werd een super gezellige avond, zo gezellig dat Padje zelfs foto's is vergeten te nemen. Maar niet getreurd, er komen nog 5 vurrukkulluke dagen aan.
We zijn inmiddels weg uit het zwarte internet gat. Ik heb weer alle avonden WiFi tot mijn beschikking zonder dat ik als een Lijpe Loetje met Padje boven mijn hoofd in het pikkedonker een signaaltje probeer op te vangen. Heerlijk.

U begrijpt dat we in dit blogje inmiddels zijn aangekomen bij maandag 22 mei. Vanmorgen hebben wij vrolijk Mies en Henry gedag gezegd en vlot op weg gegaan naar New York. Daar verwachten wij zaterdag te arriveren. Hopelijk lukt dat allemaal want ik heb begrepen van Evy dat ons vliegtuig niet op ons wacht als we een paar daagjes later komen. How Rude.

De route is een kleine 1500 kilometer maar wij rijden rustigjes aan. Niets belet ons om onderweg gewoon even te stoppen voor een Antique Mall waar je dus een juweeltje van een poppenhuis kunt vinden. Helaas is onze koffer niet ontworpen om poppenhuizen in te vervoeren. Eeuwig zonde.

 
Op mijn dringende verzoek stoppen wij ook regelmatig om iets te eten. Dat maakt een hoop goed.
Nu moet ik wel zeggen, soms is het contrast waar wij eten wel heel groot. Van het Marriott naar Backyard BBQ.



Gelukkig heb ik een maag van schokbeton , ik eet overal en Evy is zo wijs om het bij iets simpels te houden. Een tosti of zo. Tenminste , dat dacht ze. Maar zelfs iets simpels als een tosti weten ze bij de BBQ tent nog ongezond te maken. Ze bakken ze in de boter, u weet wel, zoals je ook wentelteefjes bakt. Als klap op de vuurpijl kregen wij de BBQ chips, die hadden we erbij besteld. Er was helemaal niets mis mee. Het zat keurig verpakt in een zakje...................



We gaan nu een avondje heerlijk relaxen in ons hotel van vandaag. Van Blokhut naar Holiday Inn.



Het leven is vurrukkulluk

Tot morgen, ik kan het nu weer zeggen, ik ben weer online, all the way.

Groetjes
Evy en Petra















7 opmerkingen:

  1. Prachtig verslag weer Petra! Ennuh....welkom terug in de 'beschaafde wereld' ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk om mee te mogen genieten van jullie vurrukkulluke reis!
    :o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk verhaal weer, ik heb er weer van genoten! Leuk dat ik de winnaar van het boek ben, bedankt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een vurukkuluk verslag van een vurrukkelukku reis!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een vurukkuluk verslag van een vurrukkelukku reis!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat heb je weer een heerlijk verslag voor ons 'opgediend', heerlijk lezen. En wanneer jullie zaterdag de plas overvliegen terug naar Nederland vliegen wij juist naar San Fransisco. Geniet lekker van op je gemakje terug rijden de drukte in! Groetjes, Juud

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heerlijk verslag, echt genieten!

    BeantwoordenVerwijderen

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...