donderdag 18 mei 2017

De huiskat

Voor ik u alles vertel over de huiskat wil ik nog even terugkomen op het blogje van gisteren. Degenen die mij kennen weten dat ik een waar wonder in de keuken ben. Ik maak van wat aardappelen en groenvoer de meest exquise maaltijden. Maar 1 ding kan ik niet, een eitje koken zonder kookplaat. En die is hier niet. Geen kookplaat, geen pannetje, gewoon helemaal niets. Amerikanen op vakantie koken geloof ik niet. Die ontbijten bij de plaatselijke fastfood keten, lunchen bij Denny,s en dineren bij Texas Road House. Vandaar mijn aanschaf van de magnetron eierkoker en overige apparaten.

Na dit opgehelderd te hebben wil ik u even voorstellen aan Mies. De huiskat. Niemand weet waar Mies woont. Ze is er gewoon. Navraag bij onze landlords, zo heten huisjes verhuurders hier , leverde niks op. Mies was niet van hun. Wellicht was Mies van de buren aan de overkant, maar dat wisten ze niet zeker.

Er is iets vreemds met Mies. Op welk tijdstip van de dag wij buiten komen maakt niet uit. Mies is er altijd. De eerste avond schrok ik mij te pletter van Mies. Stelt u zich het even voor, je doet in een doodstille omgeving de voordeur open en als een soort Egyptische sfinx zit Mies voor je.



Inmiddels ben ik gewend aan Mies. Ze volgt mij namelijk continu. Of ik nu een stukje ga lopen, op de veranda ga zitten of op het terras, Mies is er altijd. Nu zou zomaar de indruk kunnen ontstaan dat Mies een zwerfkat is. Maar dat is ze niet. Daarvoor is ze te goed verzorgd. Geen klitje, bultje of anderszins oneffenheidje in haar en huid ontsiert Mies. Nee, Mies is een goedverzorgde huiskat. Alleen heb ik geen flauw benul waar haar huis woont.

     

Mies is ook erg kieskeurig, een stukje hamburger blieft ze niet, maar wat uitgebakken spek apprecieert zij weer wel. Op mijn suggestie om Mies te adopteren en mee te nemen naar huis volgde de welbekende meewarige blik en een gedecideerd nee. Ach ja, ik zou het bijna vergeten.........de koffers zijn van Evy. Mies mag niet mee, alhoewel ik nog overdenk om haar mee te geven aan FedEx , die komen toch iedere week zo,n beetje goederen af leveren in het QuiltersPalet .Ik ga er nog eens stevig over nadenken.


Vandaag hebben wij een ritje St Louis voor de boeg, we moeten iets doen bij de organisatie van de Quilt Trademarket. Fluks zocht ik de route op Ipadje. 97 kilometer, uurtje rijden, meldde ik monter. Let op..........onverstoorbaar als altijd reageert Evy op mijn routeverhaal.

Peet, ons huisje was toch vlakbij het beursgebouw ?
Uhm , nee, vlakbij St Louis, dat is hetzelfde toch.
Peet, vertel je mij nu werkelijk dat ik bijna 100 kilometer heen en 100 kilometer terug moet rijden de komende 5 dagen?
Ik zeg niks, Padje roept dat, zal ik hem slaan?
Hmmmm, dat St Louis is helemaal niet zo groot, hoe kan het dan zo ver rijden zijn. Volgens mij heeft Padje het fout. Ik doe het nog een keer.
Evy keek eens mee. Peet , je laat Padje een route naar het vliegveld berekenen. De meeste vliegvelden liggen kilometers buiten de stad.

 

Erg he, dat padje zo stom doet. Misschien heeft ze heimwee en wil ze met het vliegtuig naar huis. Ik kan niet zo goed tegen een Padje met heimwee. Dus negeer ik het.
Peet , de auto heeft airco, 100 kilometer is prima te doen. Laat Padje met rust. Die kan er niks aan doen. Je hebt zelf de route ingetikt. Geeft niet, we gaan gewoon wat vroeger rijden. Onverstoorbaar als altijd.

Vrolijk informeerde ik naar wat details aangaande de komende dagen en monter gingen wij op pad. We gaan in ieder geval ook nog begin volgende week langs een Triftstore. Dat is een kringloopwinkel. Daar leveren we op aanraden van Evy alle aangeschafte apparaten in. Dan hebben andere mensen er ook nog iets aan. Heel slim van Evy.

Morgen vertel ik meer over St Louis, nu lukt mij dat even niet. Mijn humeur is een beetje chaggie. Ik was namelijk een beetje boos. Nadat wij terugkwamen op de parkeerplaats na wat zaken te hebben geregeld in het Convention Center troffen wij de auto behoorlijk beschadigd aan. Uiteraard zonder briefje van de dader. How Rude....



Evy heeft gebeld met de verhuurservice, we gaan het verder wel regelen in New York en we zijn gelukkig voor alles verzekerd maar ik had er toch een beetje de pest over in.
Dat is niet goed voor mijn humeur, maar gelukkig wees Evy mij op mijn eigen motto.. ......kun je er nog iets aan veranderen? Nee, maak je er dan verder niet druk om. Kom we gaan naar Texas Roadhouse, eten en een cocktail drinken. Mijn humeur begint alweer wat op te klaren. Onverstoorbaar die Evy.


Pa, op je gezondheid....

Groetjes ,
Evy en Petra














3 opmerkingen:

  1. Ván harte gefeliciteerd met je pappa. Rustig je dag beginnen is altijd goed en zeker met een eitje. Succes vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd met je vader Petra. En maak je niet te boos, daar is je vakantie te kort voor. Veel plezier op de beurs.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gefeliciteerd met je vader! Blijf lekker genieten en leuke ontdekkingen doen! Veel plezier weer!

    BeantwoordenVerwijderen

        Lieve mensen, We gaan het weer een keer doen... onze beroemde gra...