QuiltersPalet: Beesten

Heeft u het voorgaande blogje gelezen? Wat een onzin hé. Padje heeft mij verzekerd dat ze het niet zo bedoelde nadat ik gedreigd had haar te vervangen. Ze was een beetje bevangen door de warmte. Ik begrijp dat heel goed, het is hier ruim 30 graden.

Maar het is ontegenzeggelijk waar dat we hier zover van de bewoonde wereld af zijn dat er bijna geen mobiele ontvangst is. Ondanks mijn aankoop van een superbundel data. Maar Evy weet overal raad op. Haar redenatie dat je niet in the middle of nowhere kan wonen zonder een behoorlijke WiFi verbinding klopt natuurlijk. In haar beste Engels legde zij de aardige meneer die ons de blokhut verhuurt uit dat ik soms toch echt even verbinding nodig heb om mijn blogje te plaatsen.

Op voorwaarde dat wij geen filmpjes gingen downloaden of andere vreemde dingen op het wereld wijde web gingen doen gaf hij ons , Yes, Yes, Yes, zijn WiFi wachtwoord. Ook dat werkt niet zo super als wij in ons volledig gedigitaliseerd landje gewend zijn maar het werkt.

Fijn he Eef, nu hoef je me niet steeds naar de Walmart te rijden voor WiFi . En voor u zich afvraagt, kan ze niet zelf rijden? Nee, ik rijd geen meter in een voor mij vreemde omgeving. Wat dat betreft heeft Padje gelijk, ik heb een korte aandachtsspanne. En ik stuur naar de kant die mijn aandacht trekt, recht de berm, of nog erger, de sloot in. Evy mag mij dus overal heen rijden en gelooft u mij, dat doet zij graag. Zij wil mij namelijk in goede gezondheid weer mee naar huis nemen.

Maar met af en toe WiFi en een zonnige dag in het vooruitzicht rijden wij vandaag nergens heen. Een dagje heel rustig aan doen is vandaag ons motto. De omgeving werkt daar prima aan mee. Op wat herrie van vogels na is het hier doodstil. Over vogels gesproken, de kippen hier zijn echt anders, ze zien er een beetje vreemd uit.

Maar het scharrelt verder wel op dezelfde manier als onze kippen en ze blijven een beetje op afstand. Ik vind dat prettig, ik zoom wel op ze in voor een foto. Dieren in het wild hoef ik niet zo heel dichtbij me. Daarbij maken ze een herrie. Ik heb het even gefilmd. Omdat mijn filmpjes niet altijd even super zijn controleer ik ze altijd even voor ik ze plaats en dat doe ik met geluid. De kippen horen zichzelf en dat is echt leuk, ze beginnen terug te gillen.

Oh, filmpje kan ik nu niet plaatsen, dat probeer ik morgen wel even als ik een open WiFi heb.

Evy vindt het wat minder amusant. Peet, stop daarmee, je loopt die kalkoenen te stressen. Ah, het zijn geen kippen, het zijn kalkoenen. Zeer smakelijk uit de oven. Maar eerlijk is eerlijk, ik hoef mijn eten niet te zien rondwandelen, gewoon vanuit de vitrine bij de slager is wat mij betreft prima. En zeker niet als ze in de aanval dreigen te gaan met mijn Ipadje. Ik zet het filmpje vlug af en hoppa weg zijn ze. Morgen ga ik proberen ze met hun eigen gegil te lokken. Goede wekker voor Evy en ook zo lekker landelijk. Daar hou ik van.

Wel, veel meer is hier niet te beleven. Gelukkig heb ik heel veel boeken op mijn Ipadje staan....