Wiebertjes...

Ik ben er helemaal uit, ik weet het nu voor eens en altijd. Ik visualiseer mij het ongans maar eureka ik heb het. En dat allemaal dank zij Sochi.

Hebben jullie het ook gezien? De ruitjes, de wiebertjes op de pakken van de sporters? Mooi he? Wat zegt u, niet gezien? U had meer oog voor de fantastische prestaties van Ireen Wüst, de broertjes Mulder, Sven Kramer. Ja dat was ook helemaal toppie, absoluut.

 

 

 

 

 

 

En ook de heren Stefan Groothuis en Jan Smeekens met zo'n plak, ook heel mooi, om nog maar niet te spreken van de vreugde bij Margot de Boer. Topprestaties, ik feliciteer ons Olympisch Team dan ook van harte met de behaalde resultaten. Maar die zoute droppies, die zijn u toch ook vast opgevallen? Dat kan bijna niet anders.

 

 

Mij vielen ze gelijk al op en ik wees vol enthousiasme Evy erop. Kijk, zie je dat, al die sporters quilten. Evy keek mij weer eens meewarig aan. Maar ik zag haar denken, ik zag haar richting PC lopen en ja hoor, na wat gezoek bleek dat het thema van de Olympische Winterspelen patchwork was, vandaar de wiebertjes, ruitjes of droppies op de pakken.

Mijn interesse was gewekt, waarom noemen wij die ruitjes, wiebertjes of droppies zo ingewikkeld six pointed star of eight pointed star. Kunnen we voortaan die vormpjes wiebertjes noemen. Het is uiteindelijk een Nederlandse uitvinding, de wiebertjes.

Heeft u wel eens  een echte, niet mis te verstane meewarige blik op u geworpen gekregen? Vast niet, u heeft geen Evy, ik wel.

Maar Evy is nooit te beroerd om mij iets uit te leggen en die uitleg wil ik u natuurlijk niet onthouden.

De wiebertjes hebben met een reden die rare namen.

Als je zes vormpjes met de naam six pointed star aan elkaar naait heb je een zes puntige ster.  

 

Als je acht vormpjes die de naam Eight pointed star hebben aan elkaar naait dan heb je een achtpuntige ster.

 

En hoe ga je die uit elkaar houden als je het allemaal wiebertjes, ruitjes of droppies noemt?

 

Tjonge, je moet onderhand wiskundige zijn om het allemaal te snappen. Ik doe niet meer mee hoor, ik ga kijken naar Sven op de 10 kilometer... wedden dat we winnen?

Groetjes,

Petra

Lieve Prinses...

Nu u troonsafstand heeft gedaan mag ik u best wel zo noemen toch Majesteit? Vast wel. Natuurlijk weet ik dat u wat traditiegetrouwer bent dan Alex. (Onder ons gezegd Majesteit, die wordt in de wandelgangen Willy genoemd) maar Lieve Prinses, dat waardeert u vast wel.

Heeft u een beetje plezier gehad tijdens uw afscheidsfeestje Majesteit?

Het begon in ieder geval goed. Ik weet zeker Majesteit dat u hebt genoten van de prachtige klederdracht van de klompendansers uit Rouveen. Die stoffen... u zag, net als wij allemaal, de ene na de andere traditionele quilt ontstaan in uw gedachten. Geeft u maar toe Majesteit, Nederlandse klederdrachtstoffen, nergens zijn ze mooier.

Overigens Majesteit mocht uw jurk er ook wel zijn, prachtig paars. Brokaat? Vast zoiets, met zorg uitgezocht natuurlijk voor later, als de drie A-tjes (uw kleindochters noem ik altijd de drie A-tjes) een memoryquilt voor u gaan maken. Dat wordt een pronkpatchstukje hoor.

 

Zeker in combinatie met de gele ruitjesdas van die trompetist. Is het u ook opgevallen Majesteit, dat het orkest al heel attent een patchworkblok voor u heeft uitgezocht. U weet wel, die trompettisten hadden er even muziekblaadjes opgelegd, maar daar is het uiteindelijk niet voor bedoeld, dat weten wij Majesteit. Nee dat is een prachtig quiltblok.

Weet u wat ik ook zo goed vond? Ja, ja, schud u nu maar niet zo bescheiden met uw hoofd, u weet het vast wel... de Bugels... ja hè, de bugels worden het quiltpatroon, hartstikke mooi gevonden hoor Majesteit.

Overigens Majesteit vond ik het niet allemaal even mooi. Zebraprint is een beetje uit  Majesteit, misschien kan Erica Terpstra daar voortaan rekening mee houden. Het moet allemaal wel een beetje harmoniëren, ook qua kleur. Er waren nog wel wat meer uit de toon vallende tinten te zien, ik zag het u ook denken Majesteit ... Dat rare pauwenjasje, en dat nog wel gedragen door een beeldend kunstenaar, nee dat kon echt niet.

Weet u wat ik dan wel weer een schot in de roos vond Majesteit, vast met zorg door u georkestreerd, die oude man die zo'n oude smartlap zong en dat deed hij tegen een achtergrond van een glas in lood raam, subliem majesteit, werkelijk subliem. Uitgevoerd in heldere batiks, u en ik zagen het tot leven komen, subliem.

 

Wat ik wel een beetje sneu voor u vond was uw gezelschap direct aan uw rechter,- en linkerzijde. Mark aan de ene kant lijkt me al niet echt een pretje en die andere meneer waar ik even de naam niet van weet vond ik nu ook niet direct een fleurige noot. Het zou mij trouwens niet verbazen Majesteit als u ook niet meer weet wie die man is. Ik vond het ook een beetje storend Majesteit dat ze constant langs u heen bogen om tegen elkaar te zeggen dat u het zo leuk vond. Ik denk tenminste dat ze dat zeiden, ze keken er iedere keer zo opgelucht bij.

Maar ik moet eerlijk bekennen Majesteit dat ik ook een beetje slaap kreeg naarmate het feestje langer duurde. En tussen ons Majesteit, geeft u maar toe, uw oogjes werden ook zwaar. Maar gelukkig werden we wakker door heerlijke Caribische klanken en kleuren, want eerlijk is eerlijk Majesteit, het geeft geen pas om in slaap te vallen tijdens uw feestje.

 

Er kwam nogal wat voorbij, in een moordend tempo, ik weet niet hoe het bij u was Majesteit maar ik kon er geen draadje aan vastnaaien. En toen ook nog die dame van TV u een collega noemde, de brutaliteit Majesteit... U, haar collega, toen dacht ik dat we alles wel hadden gezien.

Wat leuke folklore volgde nog, boeren op een kar, carnaval, te land ter zee en in de lucht en een rapnummertje. Het was leuk om te zien, u reageerde ook precies goed, heel knap van u om dat steeds op tijd te doen hoor Majesteit. Maar goed, u heeft ook wel al 33 jaar kunnen oefenen. En zoals wij beidden weten Majesteit, oefening baart kunst, kilometers quilten levert ook piepkleine regelmatige steekjes op.

 

Concluderend kunnen we wel zeggen dat Uw afscheidsfeestje Majesteit een lappendeken was van muziekstijlen waar af en toe een rafeltje inzat maar waaruit veel warmte en genegenheid sprak, een prachtige quilt dus.

En hier zouden we het bij moeten laten Majesteit, het zit erop het is voldaan. Net als bij het quilten is teveel niet goed, genoeg is genoeg....

Wij weten dat Majesteit, u en ik. U wilde al opstaan, even wuiven en klaar. Maar oh Majesteit, wat er toen volgde heeft u ook vast geschokt. Uw afscheidslied... ik moet zeggen Majesteit, uw stoïcijnse reactie op het slot lied was grandioos. Met geen blik, geen wanhopige oogfrons, geen trillend spiertje in uw gezicht liet u blijken wat u toch echt moet hebben gedacht ... wat een ontzettende armoe.

Uw afscheidslied had niet meer dan 2 lettergrepen la la lalalllalala la la la. Het leek wel het slot van stuif Es' uit, of stuif Es' in, u weet wel dat jeugdprogramma van een jaar of 30 geleden. Zelfs de ballonnen kwamen mee naar beneden. Chapeau Majesteit dat u niet gewoon bent weggewandeld.

Maar gelooft u mij Majesteit, dat lied is niet representatief voor uw Nederlandse volk, echt waar niet Majesteit. Die zingen heel gewoon... "Bea bedankt".

Oh, ja, nu u alle tijd heeft, de basiscursussen staan op de website, u kunt zich zo opgeven hoor, gaat heel makkelijk. "klik"

Met welgemeende hoogachting,

Petra