Vergane Glorie

Wie zijn hersens niet gebruikt moet zijn voeten gebruiken is een gevleugelde uitspraak van mijn vader. Daarom heb ik geleerd om mijn hersentjes te gebruiken en controleer ik voordat wij ergens heen gaan even of datgene wat wij willen bezoeken wel open is. Zo ook vandaag, de dag dat ik een reisje Texas Quilt Museum had gepland. Dat museum ligt zo,n 180 kilometer verderop en het is vandaag gesloten. Ik ben zo blij met mijn hersentjes 😄  Het museum komt volgende week wel, nu gaan we op avontuur, richting Old Town Spring. Een stadje vlakbij Houston, eigenlijk is het meer een wijk van Houston, maar het is oud. Voor Amerikaanse begrippen zeker.

Dat is iets heel vreemds hier, alles moet maar oud zijn, het liefst antiek, maar bij gebrek daaraan is alles uit de vorige eeuw ook oud. Ze hebben er zelfs een woord voor uitgevonden, vintage.

En ze zijn er helemaal gek op, enorm grote antique malls richten ze er voor in. Met artikelen die hier voor een habbekrats te koop zijn , afgewisseld met unieke items en echt antiek. Een allegaartje dus en in die ambiance voelen wij ons als een vis in het water, we genieten.

Totdat Evy mij vroeg of ik erg gehecht was aan mijn meegenomen boeken. Wat ruimte in de koffer en dit kon mee, en dat, en oh , leuk.... Ik keek een beetje bedenkelijk, ons huisje staat al stampvol. En de prijzen zijn hier allesbehalve antiek, integendeel, die zijn alvast gebaseerd op de toekomst, dubbel zo hoog als in ons als duur bekend staande landje. Maar gelukkig bleef de koopwoede beperkt. We hadden erg veel lol met het passen van vreemde kledingstukken. Uiteraard nadat wij toestemming hadden gevraagd en nadat ik een en ander geïnspecteerd had op illegale bewoners zoals motten enzo.

Ik heb een levendige fantasie en raak vlot in de ban van al die oude spullen, ik waan mij dan in het wilde westen, of op zo,n oude Missisippi stoomboot. In mijn fantasie ben ik altijd rijk. Mijn fantasie bedenkt zich nooit dat ik op een katoenplantage werk of bij een rijke familie in dienst ben. Nee, schitterende avondjurken, grote auto,s met chauffeur....Evy stoot mij even aan, kijk eens ... Ik zie een schitterend lief jurkje hangen voor Jessie. Ik sta bijna op het punt om het te kopen maar herinner mij ineens het jeugdtrauma van mijn dochter , die kreeg ook ooit eens een heel lief dirndljurkje en heeft het er nu nog over, hoe ik haar voor schut liet lopen.

Ik ben weer in het heden, en we besluiten verder te gaan kijken in het stadje. Wel, als je het over vergane glorie hebt, Spring Old Town is er een schoolvoorbeeld van. De gebouwen staan bijna op instorten, ruim de helft van de winkels staat leeg en er is niets meer over van de grandeur die hier vast en zeker ooit aanwezig was. Het doet mij een beetje denken aan die oude vervallen badplaatsen die je ook wel ziet aan de Engelse kust. Eeuwig zonde en ik had dit niet verwacht in een land dat zo trots is op zijn geschiedenis. 

Maar gelukkig was er wel een quiltwinkel. Alles komt goed, er is een quiltwinkel. Het voordeel van veel quiltwinkels bezoeken is dat je heel veel leuke ideetjes opdoet en soms juist je bedenkt...zo dus niet.. Mijn hersentjes registreerden , verwerkten en raakten overhit. Ik heb werkelijk, zelfs niet in een groothandel zo,n overload aan prikkels binnen gekregen als in die quiltwinkel . Echt waar,het was veel te veel. Evy was het met mij eens, je zag door de rollen de stofjes niet meer en dat is toch ook niet de bedoeling. 

Nu weet ik dat alles subjectief is en dat er ook vast mensen zijn die zich hier juist helemaal als een vis in het water voelen maar laten we zeggen, het was not our cup of tea -:)

Mijn optimistische aard bedenkt zich altijd dat je de hoek maar om hoeft te gaan om nieuwe dingen te zien. Bevalt het je niet waar je bent, ga dan gewoon de hoek om. Daar ligt een nieuwe kans. Dus besloten we een stukje verderop te gaan kijken. Daarover later meer. De blokjes zijn hier namelijk nogal groot, daar ben je wel even mee bezig -:)

Wordt vervolgt