Wat waren we naïef. We zoeken een pandje. Maar waar?
We hadden een pandje en 1 maand om te verbouwen en het pandje geschikt te maken voor ons QuiltersPalet. Kasten moesten worden gebouwd, er moest worden geverfd, vloerbedekking, lampen, rails om de quilts op te hangen, tafels, stoelen, toonbank... oh ja, en kopjes en glazen....Pffff.. En lepeltjes en bestek, en, en en, nog veel meer.
In Den Haag, zoveel was duidelijk. We dachten eens na. Waar moet het pandje aan voldoen. Geen nieuwbouw. Goede buurt. Goed bereikbaar. Ik stelde mijzelf een vraag, waar laat ik mijn moeder met een gerust hart ook in de avond naar toekomen?
Het antwoord was snel gevonden, het Benoordenhout, de Vogelbuurt of Marlot. Het moest ook nog betaalbaar blijven, Vogelbuurt en Marlot vielen af. Het Benoordenhout dus. Hmmm, groot gebied, Hoytemastraat, te duur, Breitnerlaan te stil, Wassenaarseweg, niets te huur. Al snel kwamen we in de Weissenbruchstraat terecht. Er stonden maar liefst 4 pandjes te huur. We hebben ze allevier bekeken en kregen geen, ja dit wordt het, gevoel.
Maar ineens gloorde er licht, er zou een pandje vrijkomen, per 1 september. Kort dag want wij hadden al besloten dat de uiterste openingsdatum op 1 oktober zou worden. Als het niet zou lukken op die datum was het beter nog een seizoen te wachten. Het pandje kwam inderdaad vrij, we keken, keken door de rommel heen, keken nog eens, en zeiden ja.
Natuurlijk konden wij dit niet alleen, wij hadden Joop. En Joop heeft 25 dagen gezegd, maak je niet druk, komt goed. De 26 ste dag zei Joop... het komt wel goed maar ik heb een weekje extra nodig. Beste Joop, de uitnodigingen zijn de deur uit, de stoffen komen over 3 dagen, wij hebben geen weekje extra. Joop begreep het niet helemaal, het komt wel goed, gewoon even de opening uitstellen, iedereen heeft tegenwoordig email, kan heel makkelijk.
Ik raak niet snel gestrest , Evy nog minder snel, maar we keken elkaar aan en schoten acuut in stressmode 100. Drastisch ingrijpen was gewenst. "Nee Joop, het interesseert mij niet hoe je het gaat regelen maar over 3 dagen is het hier klaar!!!" Joop schrok ervan, haalde Frans erbij en werkte van 8 tot 22.00 uur. Drie dagen lang en toen was het klaar.
Ziet u al die grijze haartjes bij mij, nu weet u waarom. Joop was klaar, maar daarmee waren wij het nog niet. Met nog 2 dagen te gaan werden de deuren tegenover elkaar opengezet, de verflucht moest eruit. De stofzuiger loeide, de Ajax wervelde door het pand en alles werd stofvrij gemaakt.
Want de rollen stof kwamen eraan. Al die mooie prachtige stoffen die wij al hadden uitgezocht. En de quilts moesten worden opgehangen. De kopjes afgewassen, de senseo aangesloten... nog 1 dag te gaan. Maar voorafgaand aan die ene dag zat ook die ene nacht...
Wordt vervolgd...
Evy en Petra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten