Het begon met een droom, een wens, een verlangen; een eigen quiltwinkel. Zovelen hebben deze droom. Een eigen zaak waarin je je passie kwijt kunt, waarin je van je hobby je beroep kunt maken.
Het begon met de verhuizing van Evy naar Den Haag. Alles was nieuw, niets was bekend. Een nieuwe baan, nieuwe collega's, een nieuwe omgeving, alles was anders. Op 1 ding na, er was gelukkig een quiltwinkel in Den Haag. Ik hoor het haar nog zeggen... "Gelukkig heeft Den Haag een grote, mooie quiltwinkel, een stukje herkenbaarheid, gelijkgestemde mensen"
Hoe anders was ons leven gelopen als die quiltwinkel was blijven bestaan. De Border was een herkenningspunt voor Evy. Vertrouwd. Overal zijn quiltsters vertrouwd. Maar de Border stopte. Nog geen 4 maanden na de verhuizing van Evy vanuit den Bosch werd bekend dat de Border haar deuren de deuren zou sluiten. Evy was ontdaan.
Geen quiltwinkel meer in Den Haag. Daar moesten wij toch wat aan doen. De Border kopen was geen optie. Het idee moest wachten.
We gingen door, leuke banen, we hadden het prima naar ons zin, maar het idee bleef sudderen. En zoals alles wat suddert, eens is het gaar. Steeds vaker hadden wij het erover, een quiltwinkel, zou dat niet geweldig zijn.
Oké, laten we de zaken eens op een rijtje zetten, wat kan ons gebeuren? We kunnen failliet gaan, we kunnen ons huisje kwijtraken, we kunnen....
We kunnen onze droom laten uitkomen. We hebben allebei een beroep waar we altijd een salaris in kunnen verdienen en zijn we ook gelukkig in een huurhuisje samen? Ja, oké, we gaan ervoor.
En dan begint het, heren en dames van de bank, denkt u even mee. Wel, ondanks al het meedenken schoten we niets op. Een dame van "de bank die zo goed met je meedenkt" dacht dat een winkeltje aan huis echt beter was dan een winkel. Een andere heer van de bank die starters een warm hart toedraagt zei minzaam ... Nee.
Wel dat gaat het niet worden, hoe dan wel. Waar moeten we beginnen.
Wat kan ons gebeuren, we starten gewoon, met een privelening en vol goede moed. Maar waar moeten we beginnen.
Eerst even op vakantie, laten bezinken, afstemmen op elkaar. Want een droom moet uitgewerkt worden, een droom moet werkelijkheidszin doorstaan. Een droom moet geen nachtmerrie worden.
En dan komt een droom tot leven, we gaan ervoor. Nu nog even een pandje vinden, inrichten, collectie samenstellen, appeltje eitje....
Wat waren we naïef -:)
Wordt morgen vervolgd.
Groetjes,
Evy en Petra
Evy en Petra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten